بریده‌ کتاب‌های ما شروعش می کنیم

«خونه‌ی من یا تو؟» «خانه‌ی تو میخواهم در تختی باشم که بوی تو را می دهد.»

"وفاداری من مختص افرادی است که خوبی را به زندگی من اهدا میکنند، وفا داری من فقط مختص افرادی است که سعی دارند زندگی مرا از نو ساخته و مرا خوشحال کنند، فقط اینها هستند که زندگی من به انها اختصاص دارد..."

خنده دار است به محض اینکه برای اولین بار عشق را حس می کنی،ناگهان تمایل شدیدی به ابراز آن در تو پیدا میشود.گویی کلمات درست در وسط سینه ام شکل می گرفتند.

حالت خوبه؟ من راجع به آن سوال، طولانی و سخت فکر میکنم. حالت خوبه؟ من مدت ها به این سوال پاسخ نمی‌دادم چون من خوب نبودم حتی ماه ها پس از تولد امرسون، وقتی کسی این را می‌پرسید من لبخند میزدم در حالی که از درون چروکیده بودم.

ما به آن چیزهای زندگی مان که رو به راه نیست،فکر نمیکنیم.به چیزهایی فکر می کنیم که وجود دارد و چیزهای زیادی هست که قدردان آن باشیم.

درمورد این پرسشش طولانی و جدی فکر میکنم. تو خوبی؟! قبلا از این پرسش فرار می کردم زیرا خوب نبودم. وقتی کسی از من این سوال را میپرسید،لبخندی به لب می آوردم در حالی که از درون پژمرده بودم.

هیچ نمی دانم احساس عشق برای همه همین طور است یا نه.گویی هواپیمایی از آسمان سقوط می کند و درست روی تو می افتد.

خنده دار است که در نوجوانی فکر میکنیم تنها فرد بی تجربه و مضطرب روی زمین هستیم.تصورمان این است که نوجوانان دیگر بهتر از ما می دانند با زندگی‌شان چه کنند اما به هیچ وجه اینطور نیست...

آرزوی من این است که تو ماهی من باشی

گاهی اوقات،آدم ها گمان می کنند اگر فرد درهم شکسته را به اندازه ی کافی دوست بدارند،او سرانجام خود را اصلاح خواهد کرد اما مشکل اینجاست خود آنها نیز در نهایت فرو خواهند پاشید.

زندگی همیشه برای من باری بود که باید به دوش میکشیدم.چیزی سخت و تیره که بیدار شدن را سخت میکرد و خوابیدن را کمی ترسناک.

او واقعا از من جدا نشد، زیرا ما هرگز واقعا باهم نبودیم.

جالب است که چگونه ، وقتی نوجوانی، فکر میکنی تنها فرد بی تجربه و عصبی روی کره ی زمین هستی. فکر میکنی تقریبا هر نوجوان دیگری بهتر از تو به مفهوم زندگی پی برده است، اما اصلا این طور نیست. هردو ترسیده بودیم. و شیفته ی همدیگر. و عاشق.

این تنها جنبه ی منفی وصال کسی است که برایت اهمیت زیادی داشته است.سال ها رنج میکشی با او باشی و وقتی سرانجام،مهم ترین بخش زندگی ات میشود، به نوعی حتی رنج بیشتری میکشی.

اتلس به من نگاه می‌کند و سپس سرش را به چشمانم تکیه و لب هایش را به آرامی روی گوشم فشار میدهد:«خونه‌ی من یا تو؟» «خانه‌ی تو می خواهم در تختی باشم که بوی تو را میدهد.» (((((:

من به چیزهایی که از قبل نوشته شده است، دست نمی‌زنم اما یک خط به انتهای آن می‌افزایم. پی نوشت:«آرزویم این است که تو ماهی من شوی.»

یادت باشد لیلی، تو با ترک اون موقعیت تصمیم درستی گرفتی. اصلا به خاطر کارت احساس پشیمونی نکن. فقط باید به خودت افتخار کنی.