بریده‌های کتاب آتش ققنوس

بگو تصمیم داری با زندگی خارق العاده و گران بهایت چه کنی؟ 🙃

هر لحظه ممکن است چیزهایی را که قدرشان را نمی‌دانستی، از دست بدهی.

امیلی گفت:این چقدر خوبه.اما با دهان پر و یخ کرده حرفش بیشتر شبیه این بود:ای چگد کوبه.

هرچیزی‌که‌ما‌باعلاقه‌و‌کنجکاوی‌دنبالش‌برویم‌می‌تواند‌مارا‌درمان‌کند.

...هرکسی که به جای مسیر، روی مقصد تمرکز کند نه تنها دارد اشتباه می‌کند، بلکه به احتمال زیاد در آخر کار ناامید می‌شود...

هرکسی که به جای مسیر، روی مقصد تمرکز کند نه تنها دارد اشتباه میکند، بلکه به احتمال زیاد در آخر کار ناامید میشود.

هرچیزی که ما با علاقه و کنجکاوی دنبالش برویم می تواند ما را درمان کند.

_اینکه ما در برابر ناملایمات چطوری رفتار می کنیم مشخص می کنه چه جور ادمی هستیم🩷

...هرکسی که به جای مسیر، روی مقصد تمرکز کند نه تنها دارد اشتباه می‌کند، بلکه به احتمال زیاد در آخر کار ناامید می‌شود...

شما نمیتوانید نتیجه را کنترل کنید. نتیجه ی هیچ کاری را، چه جست و جوی گنج باشد و چه چیزهای دیگر مثل دوستی. تنها چیزی که شما میتوانید کنترلش کنید خودتان هستید.

امیلی با معما حل کردن و جست‌وجوی کتاب یاد گرفته بود بهتر است همیشه پذیرای موقعیت‌های جدید باشی و هیچ وقت دست از مشاهده کردن برنداری

طلا فرصتی بود برای از نو شروع کردن، تبدیل شدن به دیگری و خود را ساختن. استعاره ای از امید:)

ققنوس قاتی آدم هایی شد که منتظر اتوبوس این پا و آن پا می کردند. به ساعت مچی اش نگاه کرد .دستکش دست کرده بود و یک لیوان کاغذی داشت .هرکس نیم نگاهی به او می انداخت فکر می کرد یک آدم عادی و معمولی است ...

جایی که سنگ ها موسیقی می نوازند:)) 🥹

در طول زندگی هر پسر بچه ای، زمانی فرا خواهد رسید که در خود میل اتشینی به رفتن و جست و جوی گنج پنهان احساس می کند ❤

مردم دور و برش مثل رودی که از دو طرف تخته سنگی می گذرند از کنارش رد می شدند. امیلی فکر کرد جالب است که بعضی آدم ها تخته سنگ اند و بعضی ها آب. اگر تخته سنگی توی پیاده رو با تخته سنگی رو به رو می شد چه؟ هیچ کدام حاضر نمیشد مسیرش را عوض کند و راهی نمی ماند جز اینکه باهم برخورد کنند؟

بازی ها بهانه ی خوبی هستن برای اینکه آدم ها خلق و خوی جدی شون رو کنار بذارن و به هم نزدیک بشن🩵