بریده‌های کتاب درباره زندگی و جهان ویرجینیا وولف

برنارد بلکستون می گوید:((به عقیده ی من، اولین کار رمان معاصر این است که مثل اینه سردرگمی های عصر حاضر را منعکس کند.)) درون مایه ی اصلی آثار داستانی ویرجینیا وولف در مسیر همین مضمونی است که بلکستون به آن اشاره می کند.

ویرجینیا وولف گرفتار یک بیماری و رفتار بسیار زشت اخلاقی بود. ویرجینیا وولف ملحد بود و بنابراین، مفهوم مذهبی گناه برای او معنایی نداشت. اما این وجه زشت رفتار و شخصیت او در اوایل سده ی بیستم، برای بسیاری از اطرافیان او نیز پذیرفتنی نبود. ویرجینیا وولف تمایلات پر رنگ و شدید همجنس بازانه داشت و مبنای زندگی جنسی و روابط عاطفی اش را بر پایه این تمایلات هم جنس گرایانه قرار داده بود.

از اوایل سده ی بیستم، تاریخ غرب و به تبع آن، عالم مدرن به مرحله ی بحرانِ انحطاطی خودویرانگر خود قدم نهاده است.

در گروه بلو مزبری تمایلات هم جنس بازانه و روابط نامشروع پیش و پس از ازدواج رایج بود. و اکثر مردم انگلستان، در سه دهه ی آغاز سده ی بیستم، هنوز این نحوه ی معاشرت و رفتار را نمی پذیرفتند. سر انجام ونسا و ویرجینیا وولف، با دو نفر نفر از مردان بلو مزبری، یعنی کلایو بل و لئونارد وولف ازدواج کردند، اما هیچ یک به ازدواج و تعهدات خانوادگی شان پایبند نماندند. ونسا، مدتی پس از ازدواج، با راجر فرای و پس از آن با دانکن گرانت وارد روابط نامشروع شد. کلایو بل هم کلکسیونی از رابطه های بی بند و بار جمع کرد. ویرجینیا وولف هم که گرفتار کشمکش های هم جنس بازانه اش بود و صرفاً به عنوان یک دوست در کنار لئونارد وولف زندگی می کرد سرانجام، در آستانه ی یکی از هجوم های ویرانگر جنون، در 1941 خودکشی کرد و مرد. لئونارد وولف، شوهر ویرجینیا وولف، سوسیال_دموکرات یهودی بود که مدت ها کارمند ارشد و قاضی و پلیس رژیم استعمارگر انگلستان در سیلان بود و در مقام ((یک رئیس دادگاه و پلیس)) آدم هایی را به چوبه ی دار سپرد و از منافع امپراطوری استعمارگر انگلستان در میان مردم محروم و زیر سلطه ی سیلان دفاع کرد و اغراض دولت انگلستان را پیش برد.

ویرجینیا وولف و خواهرش ونسا در 1904، به خانه ای در بلو مزبری نقل مکان کردند. اندک زمانی بعد، منزل آن ها به پاتوقی برای گروهی از مردان جوان هم دانشکده ای توبی(برادر ویرجینیا وولف) بدل شد. مردان جوانی که به طور مستمر به خانه ی آن ها در ((گوردون اسکوئر)) در محله ی بلو مزبری رفت و آمد می کردند، اکثراً هم کلاسی های توبی در کمبریج بودند و اگر چه به لحاظ فکری با یکدیگر تفاوت هایی داشتند، اما همگی آن ها به نوعی از رویکرد مدرنیته ی بحران زده ی گرفتار انحطاط، که خود را در نوعی تفکر متافیزیک پسافلسفی منتقد اخلاقیات کلاسیک بورژوایی_مدرنیستی سده ی نوزدهم بیان می کرد و متبلور می ساخت، جانب داری می کردند.

برنارد بلکستون درباره ماهیت فکری و اخلاقی گروه بلو مزبری می گوید :((بلو مزبری گروهی بی خدا، جهان وطن و به لحاظ جنسی منحرف بود... در دفتر خاطرات، تقریباً اولین چیزی که از بلو مزبری گفته می شود، خودبینی روشن فکرانه ی گروه است. ... بی بند و باری و فساد اخلاقی و سلیقه های خود بینانه راه خوبی برای جلب دوستی نیست. بلو مزبری، که یکی از نمونه های اولیه ی جامعه ی باز است، بیش از هر چیز گروه را در بیان گفتاری و نوشتاری سخنان زشت و کثافت کاری آزاد می گذاشت. ...))

اصلی ترین مؤلفه های پسارئالیسم کلاسیک(چکیده ی کتاب) : 1-ظهور و گسترش پسارئالیسم کلاسیک در آغاز سده ی بیستم، نتیجه و محصول مستقیم بحران ناشی از به تمامیت رسیدن مدرنیته و در پی آن، سیطره ی پسامدرنیسم و اندیشه ی پسامدرن است. 2-پسارئالیسم کلاسیک، اولینِ ظهورِ عقل گریزی پسامدرن است. عقل گریزی پسامدرن، نتیجه ی کم فروغی مفرط عقلانیت مدرن است. 3-پسارئالیسم کلاسیک، اولین مظهر تزلزل و فروپاشی سوژه ی مدرن در قلمرو داستان است. 4-ارائه درکی متفاوت از درک مرسوم رئالیستی از زمان و تکیه بر جریان سیال ذهن 5-تأکید بر تجزیه و تحلیل ((روانی)) و واکاوی نفسانیات درونی شخصیت های داستان 6-زمان به شدت ذهنی می شود. ظهور زمان در داستان تابع سیستمی خطی(سیر از گذشته به آینده) نیست و به تبع درونیات شخصیت های داستانی و احوالات روحی و جریان تداعی های ذهنی آنان دچار نوعی بی نظمی می شود. 7-اثار داستانی پسارئالیستی کلاسیک پی رنگ های آشفته و غیر منسجم و ضعیف دارند. 8-شخصیت های داستانی در آثار پسارئالیستی کلاسیک، کیفیتی گنگ و شبح گونه دارند. 9-در پسارئالیسم کلاسیک، مفهوم رئالیستی ((علت-معلول)) در داستان دچار تزلزل می شود. 10-در آثار پسارئالیستی کلاسیک، نوعی فضای بحران و انحطاط سیطره دارد. 11-استفاده از تکنیک جریان سیال ذهن و نیز تأکید خاص بر ارائه ی تجزیه و تحلیل نفسانی و بازگویی درونیات شخصیت های داستانی ردو مؤلفه اصلی و بنیادین داستان های پسارئالیستی کلاسیک هست.

ویژگی های اصلی و شاخص پسارئالیسم ادبی(چکیده ی کتاب) : 1-نفی و انکار مؤلفه های اصلی رمان و داستان رئالیستی و عبور و عدول از آن ها 2-کم رنگ شدن و نهایتاً به نوعی محو شدنِ منِ فردی و ظهور ادبی آن در داستان در هیئت شخصیت داستانی. شخصیت ها در داستان های پسارئالیستی نوعاً حالتی گنگ و مبهم و سایه وار دارند. 3-در برخی گونه های ادبیات پسارئالیستی، نفی و انکار مؤلفه های اصلی رمان و داستان رئالیستی افراطی و آمیخته با وهم شده است. مضامین رایج ادبیات پسارئالیستی :یأس، تردید، تباهی، تلخی، ابسوردیسم، واقعیت گریزی، وهم انگاری، عقل گریزی حتی گریز از عقل ناعقل مدرن در برخی آثار، بحران هویت و بحران معنا 6-پسارئالیسم ادبی گونه ها و اقسام مختلفی دارد.

وضع روحی ویرجینیا وولف، به عنوان زنی بحران زده و نویسنده، او را در جایگاهی قرار می داد که تلاطم بحران انحطاطی عالم مدرن در دهه های آغازین سده ی بیستم را با تار و پود شخصیت خود دریابد و ترسیم کند.

همه ی صور مختلفِ ادبیات پسارئالیستی در یک وجه اصلیِ محوری وحدت دارند:اینکه کلیت ادبیات پسارئالیستی در همه ی صور آن، نشانه و روایتگرِ بحرانِ انحطاطی غرب مدرن و بحران تزلزل و آغاز فروپاشیِ سوژه نفسانی مدرن است. در عبارتی کوتاه، ادبیات پسارئالیستیِ سده ی بیستم، ادبیات بحران انحطاطی است.

ویرجینیا وولف، در ابتدای نوجوانی اش، با تجربه ی تلخ و هولناک و زشتی رو به رو شد. او را چند بار جرالد و جورج (دو برادر ناتنی اش) مورد آزار و تعرض جنسی قرار دادند. این واقعه، تأثیر رنج آور و مشمئز کننده ی عمیقی بر روی او نهاد، به گونه ای که دیگر تا آخر عمرش نتوانست رابطه ی سالم و معمولی جنسی داشته باشد و این مسئله در زندگی زناشویی او (و شاید در تشدید برخی تمایلات انحرافی اش) تأثیر مخربی نهاد.

ویژگی های اصلیِ ادبیات تفصیلی (چکیده ی کتاب) : 1-از سده ی چهاردهم میلادی ظهور می کند و در سده ی هجدهم میلادی با ظهور رمان به اوج می رسد. 2-در ادبیات داستانی مدرن، صورت اومانیستی بشر در اثر ظاهر می شود. 3-منِ فردی مدرن در چارچوب نوعی نظام علّی-معلولی که در فلسفه ی اومانیست تعریف شده است، با حوادث و ماجراها مواجه می شود. 4-ادبیات داستانی مدرن، شش عنصر ساختاری دارد که در تعامل با یکدیگر هستند:شخصیت، حادثه، نظام علت و معلول فلسفی مدرن، زمان، مکان و قصه 5-به لحاظ فنی، شاید بتوان رمان ها را از نظر توجه به عنصر حادثه یا عنصر شخصیت یا برجسته بودنِ نقش قصه، به گونه هایی تقسیم کرد اما به هر حال و نوعاً منِ فردی مدرن است که عنصر کانونیِ رمان و داستان کوتاه را تشکیل می دهد. 6-رمان و ویژگی های آن. رمان مبتنی بر تعریفی از نظام علت-معلول است که از دل فلسفه ی اومانیستی و عمدتاً گرایشِ تجربی - حسی آن بیرون آمده است. 7-رمان از زمان ظهور در اوایل سده ی 18 تا امروز، مقاطع و مراحلِ مختلفی را طی کرده است و در قالبِ رویکرد ها و مکتب های ادبی مختلف پدیدار شده است.

پس از مرگ پدر، ویرجینیا وولف برای مدتی دست خوش بحران جدّی روانی شد. این بار، علائم جنون به نحو پیشرفته تری در ادراک و رفتارش ظاهر شدند. ویرجینیا دچار اختلال مشاعر و توهمات دیداری_شنیداری گسترده ای شد و اقدام به خودکشی کرد.

ویژگی های آثار داستانی ویرجینیا وولف (چکیده ی کتاب) 1-یکی از داستان نویسان پسارئالیسم کلاسیک بود که تا حدی تحت تأثیر جیمز جویس بود ولی سبک شخصی خاص خودش را داشت. 2-از تکنیک جریان سیال ذهن استفاده ی زیادی می کند. 3-در آثار داستانی خود، جریان مرسوم خطی زمان را می شکند. 4-وولف به طور خاص به ناخودآگاهی و زوایای پنهان و تاریک شخصیت و تمرکز بر آن ها علاقه دارد. 5-حضور خاطرات و تجربه های گذشته و بازخوانی و مرور و ارجاع مکرر به آن ها، از ویژگی های شخصیت ویرجینیا وولف است که در آثار داستانی اش نیز ظاهر شده است. 6-آثار داستانی ویرجینیا وولف، از پی رنگ های نیرومندی برخوردار نیستند. 7-در جهان داستانی وولف، شخصیت پردازی های دقیق، موشکافانه، و جزئی رئالیستی نقش و جایگاه چندانی ندارند و در بررسی شخصیت ها بیشتر با شبحی کم رنگ رو به رو هستیم که حول کمپلکس هایی از تداعی ها و گفت و گو های درونی پدیدار شده اند. 8-یکی از نقاط قوت داستان های وولف،نثر غنایی آن هاست. 9-وولف زنی پریشان حال، افسرده و آلوده به انحرافات اخلاقی بود. این پریشانی و افسردگی در داستان های او نیز حضور پررنگ دارند. 10-پریشانی و گسستگی داستان های وولف و شخصیت های آن، از وجهی دیگر ناظر به بحران و پریشانی سوژه ی نفسانی مدرن و تزلزل بنیادین آن است، تزلزلی که سوژه ی مدرن را در آستانه ی فروپاشی و تجزیه ی کامل قرار داده بود و وولف، جویس و کافکا هر یک به نحوی از این وضعیت سخن می گفتند.

برخی گونه های اصلی ادبیات پسارئالیستی(چکیده ی کتاب) : 1-پسارئالیسم کلاسیک(پسارئالیسم آغازین) (پسارئالیسم اولیه) 2-سورئالیسم 3-رمان نو 4-پسامدرنیسم ادبی

ادبیات داستانی یا ((ادبیات تفصیلی)) که ابتدائاً در هیئت ((رمان)) ظاهر گردید و از اواخر سده ی نوزدهم، قالب ((داستان کوتاه)) نیز به آن اضافه شد، در مقام صورتِ اصلی ادبیِ غرب مدرن و به عنوان اصلی ترین صورتِ ادبیِ ظهورِ ((مدرنیته)) فعلیت یافت. ادبیات تفصیلی که گاه مسامحتاً آن را معادل رمان لحاظ می کنند، برخلاف آثار ادبی غرب باستان و غرب قرون وسطی، صورتی منثور دارد. صورتِ ادبی غربِ مدرن را ادبیات تفصیلی نامیده اند، زیرا افقِ آن ، ((افقِ تفصیل)) است، حال آنکه ادبیات منظومِ شرقی و یا حتی برخی صور ادبیاتِ غربیِ ماقبل مدرن مبتنی و معطوف به ((افقِ اجمال)) بوده اند. افقِ اجمال، افقِ کلیات و معقولات هست، حال آنکه افقِ تفصیل، معطوف به کَثَرات و جزئیات محسوس است.

لسلی استفن(پدر ویرجینیا وولف) روز نامه نگاری ((آته ئیست)) و لیبرال مسلک بود.... جولیا داک ورث، مادر ویرجینیا وولف، نیز زنی بی دین بود.... بدین سان ویرجینیا وولف در خانواده ای با تمایلات فرهنگی لیبرال_مدرنیستی و آشکارا ضد دینی پرورش پیدا کرد. خود ویرجینیا وولف نیز از دوران کودکی گرایش های پر رنگ غیر دینی داشته، که کوئنتین بل به آن اشاره کرده است.

رفت و آمد روشن فکران بلو مزبری، نقش تأثیر گذار و تعیین کننده ای در سمت گیری ویرجینیا وولف به سوی آرای اخلاقی و فرهنگی پسامدرنیستی و رویکرد ادبی پسارئالیستی داشته است.

ویرجینیا وولف، که در نتیجه ی مرگ مادرش از فرط اندوه از پا در آمده بود و تنش های موقعیت تازه او را به وحشت و اضطراب انداخته بود، برای نخستین بار در زندگی به اختلال روانی دچار شد.

در آرای روشن فکران بلو مزبری می شد اولین نشانه ها و جوانه های بحران تفکر اومانیستی مدرن و ساخت تفکری ملهم از جهان بینی به اصطلاح روشنگری را دید. این ها جوانانی اهل فرهنگ و هنر و نوشتن، و منتقد و شاعر و روزنامه نگار و نوعاً سکولار_اومانیست بودند، اما در پی به تمامیت رسیدن مدرنیته و ظهور بحران فراگیر انحطاطی در عالم مدرن، نوعی تزلزل و تردید و حس و حال انحطاط و نسبی انگاری برخاسته از یقین زدایی را نمایندگی می کردند.