بریدۀ کتاب

ویژگی های آثار داستانی ویرجینیا وولف (چکیده ی کتاب) 1-یکی از داستان نویسان پسارئالیسم کلاسیک بود که تا حدی تحت تأثیر جیمز جویس بود ولی سبک شخصی خاص خودش را داشت. 2-از تکنیک جریان سیال ذهن استفاده ی زیادی می کند. 3-در آثار داستانی خود، جریان مرسوم خطی زمان را می شکند. 4-وولف به طور خاص به ناخودآگاهی و زوایای پنهان و تاریک شخصیت و تمرکز بر آن ها علاقه دارد. 5-حضور خاطرات و تجربه های گذشته و بازخوانی و مرور و ارجاع مکرر به آن ها، از ویژگی های شخصیت ویرجینیا وولف است که در آثار داستانی اش نیز ظاهر شده است. 6-آثار داستانی ویرجینیا وولف، از پی رنگ های نیرومندی برخوردار نیستند. 7-در جهان داستانی وولف، شخصیت پردازی های دقیق، موشکافانه، و جزئی رئالیستی نقش و جایگاه چندانی ندارند و در بررسی شخصیت ها بیشتر با شبحی کم رنگ رو به رو هستیم که حول کمپلکس هایی از تداعی ها و گفت و گو های درونی پدیدار شده اند. 8-یکی از نقاط قوت داستان های وولف،نثر غنایی آن هاست. 9-وولف زنی پریشان حال، افسرده و آلوده به انحرافات اخلاقی بود. این پریشانی و افسردگی در داستان های او نیز حضور پررنگ دارند. 10-پریشانی و گسستگی داستان های وولف و شخصیت های آن، از وجهی دیگر ناظر به بحران و پریشانی سوژه ی نفسانی مدرن و تزلزل بنیادین آن است، تزلزلی که سوژه ی مدرن را در آستانه ی فروپاشی و تجزیه ی کامل قرار داده بود و وولف، جویس و کافکا هر یک به نحوی از این وضعیت سخن می گفتند.