بریده‌های کتاب قرار بی قرار

«من از هیچی جز بی غیرتی نمی ترسم!»

انگار دیگر روحش در دنیا جا نمی گرفت.

داغ در آغوش کشیدن مصطفی به دلم ماند! می‌دانستم رفتنی است، اما آن روز نشد بغلش کنم. حالا هم حسرت می‌خورم. [هر چند او زنده تر از ما به ظاهر زنده هاست!]

مصطفی می گفت : توی این جهاد عملت با اخلاص میشه و لحظه به لحظه به یاد خدا هستی . توی سنگر نشستی و تیر دشمن رو می بینی که از کنارت رد میشه. وقتی این تیرها از کنارم رد میشدن میگفتم من هنوز لیاقت شهادت ندارم ! بعد می فهمیدم که مصطفی صدرزاده داره اینجا ساخته میشه. خدا میخواد یه چیزهایی رو به من بفهمونه‌. جهاد نقطه عطفی که انسان اگه توش قرار بگیره روحش متعالی میشه!

همیشه می‌گفت:« موقع عملیات‌ها ضربان قلبم بالا میره!» راست می‌گفت . تنها خودش اینطور نبود، همگی نفسمان موقع عملیات‌ها بند می‌آود و لب‌هایمان کبود می‌شد. به قول سید :«همه می‌ترسند .آدم شجاع کسی نیست که نترسه ،شجاع کسیه که می‌ترسه ولی میگه خدایا ببین قلبم داره می‌زنه، خدایا ببین دارم می‌ترسم ولی به خاطر تو بر ترسم غلبه می‌کنم. می‌ترسم برم اما به خاطر تو میرم . به سمتم گلوله میاد، می‌ترسم گلوله بزنم ولی به خاطر تو می‌زنم. به خاطر تو می‌زنم چون تو عشق منی ،خدای منی، چون همه وجودم برای توئه به ترسم غلبه می‌کنم و می‌زنم!»

دیدم دارد اتاق را زیر و رو می کند. پرسیدم: «سـید دنبال چی هستی؟» داخـل بطری هـای نیم لیتـری آب، عطر خالص حـرم حضرت زینـبB را از خادم حرم گرفته بود و پیدا نمی کرد. یکی از نیروها که اتاق سید را مرتب کرده بود، وارد اتاق شد و مشخصات شیشـۀ عطر را گرفت. سید گفت: «توی بطری آب، برام عطر ریختن. رنگش هم مث ...