بریده‌های کتاب بدن فراموش نمی کند

خاطرات تکامل می‌یابند و تغییر می‌کنند.

بچه ها تقریبا هر کاری می‌کنند تا احساس کنند دیده می‌شوند و با دیگران پیوند دارند.

وقتی زبان از کلام باز می‌ماند ، تصاویری فراموش نشدنی رویداد را ثبت میکنند و در قالب کابوس و فلش بک سراغ فرد می‌آیند.

بزرگترین منبع رنج‌های ما دروغ‌هایی است که به خودمان می‌گوییم.

ابتلا به تروما یعنی طوری به سازماندهی زندگی ادامه می‌دهید که گویی تروما به شکلی تغییرناپذیر و ثابت هنوز جریان دارد ؛ زیرا هر مواجهه یا رویداد جدیدی آلوده به گذشته است.

ریشه های تاب آوری را باید در حس فهمیده شدن و حضور در ذهن و قلب فردی عزیز، هم نوا و متین پیدا کرد🍃 (دیانا فوشا)

خشمی که جایی برای رفتن ندارد به شکل افسردگی ، خودانزجاری و اقدامات خودمخرب به شخص باز می‌گردد.

بعد از تروما، دنیا به دو دسته مشخص تقسیم می‌شود: آن‌هایی که می‌دانند و آن‌هایی که نمی‌دانند.

خیال بود یا رویایی در بیداری؟ آن موسیقی تمام شده؛خوابم یا بیدار؟