بریده‌های کتاب مسئله ی اسپینوزا

... ایده منجی ایده ای انسانی است برای مبارزه با ناامیدی ، ...

به این عقیده اشاره داره که موجودیت دنیوی، همه‌ی اون چیزیه که هست، یعنی قوانین طبیعت همه چیز رو مدیریت می‌کنه و خدا به طور کامل با طبیعت برابره‌. نفی وجود زندگی پس از مرگ توسط اسپینوزا برای آینده‌ی فلسفه بسیار مهم بود. چون منظورش این بود که همه‌ی اصول اخلاقی، همه‌ی رموز معنای زندگی و رفتار باید با این جهان و این موجودیت آغاز بشه.

بنتو تمامی آنچه را دوست داشت به زبان آورده و با سوال مشتری خود جسارت پیدا کرد: این اهداف زایا هستن.هر زمان که هدفی محقق میشه، نیاز های دیگه‌ای برانگیخته میشه. در نتیجه تکاپوی بیشتر جست و جوی بیشتر به دنبال داره و همین طور تا ابد.

اسپینوزا ادامه داد:((من بنده خدایی هستم که چگونگی و حتی انجام دادن پرستش خودش را از ما نمی‌خواهد. پس به من اجازه دهید تا به شیوه خودم به خداوند عشق بورزم.))

من می‌خوام یه زندگی دینی بدون دخالت هر دینی داشته باشم. به نظر من تمام ادیان- کاتولیسیسم، پروتستانتیسم، یهودیت و ... - به سادگی جلو دیدگاه ما رو نسبت به حقایق اصلی دین می گیرن. امیدوارم روزی برسه که در جهان چندین دین در کار نباشه، جهان فقط یه دین داشته باشه که در اون تمام افراد خرد خودشون رو برای تجربه و ستایش خدا به کار ببرن.

من میگم که خدا هیچ تمنایی در مورد ستایش خودش یا حتی چگونگی انجام دادن اون نداره ، پس ، ژاکوب ، اجازه بده تا خدارو به شیوه ی خودم دوست داشته باشم .

آه، دوستی! پس این همان چیزی است که انسان‌ها را کنار هم نگه می‌دارد.

بنتو پاسخ داد : ( نگرانم نبردی از پیش باخته باشد . جهل و باور های خرافاتی به سرعت شایع می‌شنوند و من باور دارم که رهبران مذهبی برای حفظ موقعیت خود به آتش آن دامن میزنند.)

از اینکه کتاب ها را بردارد و جلدهای متفاوتشان را در دستانش احساس کند لذت می‌برد.

من عاشق سخنان سلیمان هستم که گفت : وقتی حکمت و خردمندی وارد قلب تان شود روح تان از شناخت بهره مند شده و لذت میبرد.. آن گاه نیکوکاری درستکاری دادخواهی و عدالت و هر راه خوب دیگری را می فهمید

مطمئنا او خدا رو در مفهوم رایج به کار نبرده. او از خامی ادعای بشر در تصویر کردن خدا شاکی بود. یه جایی، فکر می‌کنم در نامه‌هاش، میگه که اگه مثلت‌ها می‌تونستن فکر کنن، خدایی مثلث گونه می‌ساختن. همه‌ی مدل‌های انسان انگارانه از خدا صرفاً ابداعات خرافیه‌ از نظر اسپینوزا، خدا و طبیعت مترادف هستن، شاید بشه گفت که خدا رو طبیعت می‌دونسته‌.

اسپینوزا ادامه میده که اگه عزت نفست براساس عشق توده ی مردم باشه ، همیشه مضطربی، چون این عشق بی ثباته و از اون به عنوان "عزت نفس تهی " نام می بره .