بریده‌های کتاب برادرزاده ی رامو

بی تردید چیزهای خوب دنیا قیمتی دارند اما شما برای به دست آوردن آن ها چیزی را از دست می دهید که از آن بی خبرید‌.

او:خواهش می‌کنم به من بفرمایید می‌خواهید به دخترتان چه بیاموزید؟ من: اگر بتوانم درست فکر کردن را؛ یعنی همانی را که میان مردم رایج نیست و میان زنان حتی نایاب‌تر.

هر کس به دیگری نیاز داشته باشد مستمند است و «حالت» به خود می‌گیرد.

آدمی شربت دروغی را که در تملق او باشد یک جرعه می نوشد و حرف حق را که برایش تلخ است، قطره قطره.

اگر در این جهان همه چیز بسیار خوب بود،دیگر چیزی به غایت خیلی خوب وجود نداشت.

فلسفه تجربی نه از آن‌چه کارش حاصل خواهد شد خبر دارد و نه از آن‌چه حاصل نخواهد شد؛ لیکن این فلسفه پیوسته در مدار عمل است. فلسفه تعقلی درست به خلاف آن است؛ یعنی امکانات را می‌سنجد، قاطع و بی‌چون‌وچرا فتوا می‌دهد و در یک نقطه از سیر و حرکت بازمی‌ماند. بی‌باکانه می‌گوید: «نور را نمی‌توان تجزیه کرد.» فلسفه تجربی به سخنانش گوش می‌دهد و چندین قرن تمام در برابرش خموشی می‌گزیند. سپس ناگهان منشور بلورین را نشان می‌دهد و می‌گوید: «نور تجزیه می‌شود.»