بریده‌های کتاب خدا بود و دیگر هیچ نبود

ای خدا، من باید از نظر علم از همه برتر باشم تا مبادا که دشمنان مرا از این راه طعنه زنند . باید به آن سنگ دلانی که علم را بهانه کرده و به دیگران فخر می فروشند ثابت کنم که خاک پای من هم نخواهند شد. باید همه آن تیره دلان مغرور و متکبر را به زانو در آورم، آن گاه خود خاضع ترین و افتاده ترین فرد روی زمین باشم. ای خدای بزرگ، این ها که از تو می خواهم چیزهائیست که فقط می خواهم درراه تو به کار اندازم و تو خوب می دانی که استعداد آن را داشته ام.

ای خدای بزرگ دردنیا، به چیزهای کوچکی خوشحال می‌شوم که ارزشی ندارند و ازچیزهایی رنج می‌برم که بی‌اساسند، این خوشحالی ها و ناراحتی ها دلیل کم ظرفیتی من است.

هنوز گرفتارِ زندان غم و اندوهم، هنوز اسیر خوشی و لذتم ... کمندِ درازِ آمال و آرزوها، بال و پرم را بسته، اسیر و گرفتارم کرده و با آزادی، آری آزادیِ واقعی خیلی فاصله دارم. از مناجات های شهید مصطفی چمران