بریده‌های کتاب بی سرزمین

هیچ کس نمیتواند به تنهایی قهرمان باشد.

درست وقتی که به هیچ‌وجه انتظارش را نداری، دوباره همه‌چیز زیرورو می‌شود.

صبر کردن با تسلیم شدن فرق داره!

باید به نقشه‌ی خدا ایمان داشته باشی‌.

«آمریکایی‌ها عاشق این هستند که جنگ بندازن، نمی‌خوان درگیر مشکلاتی بشن که خودشون برای بقیه‌ی دنیا درست کردن.»

اینکه با پنهان کردن بخشی از حقیقت از یک نفر محافظت کنی، خیلی شبیه کارهای آدم‌بزرگ‌ها بود. ولی مکس زیاد از این کار ، خوشش نمی‌آمد.

شاگرد اول، همیشه شاگرد اول،فقط همین برای پدر مادرش مهم بود.

جوانه ها بیشتر شده اند ، به نظرم خیلی زود گل می دهند ، شاید وقتی تو برگردی .

شاید انسانیت برای آدم‌بزرگ‌ها مهم نباشه؛ ولی برای ما کوچیکا مهمه!

«دنیای واقعی خیلی حالب تر از کامپیوتره.»

— چرا به من آموختی که عاشقت شوم و زمانی که دل‌بسته‌ات شدم، رهایم کردی؟ — برای اینکه بدانم چقدر عاشقم هستی

مدرسه برای مکس یک امر بدیهی بود. حالا می‌فهمید ، حتی همین که بتوانی از مدرسه متنفر باشی، خودش یک نعمت بزرگ است.

«بعضی ها ارزشش را دارن به‌خاطرشون بیوفتی تو دردسر.»

احساس کرد خوب پیش می‌رود، تا نیم ساعت بعد که پیاز سوخت و کوفته‌های گوشت و بلغور در تابه وا رفتند. با فکر مادرش و اینکه دیگر هرگز طعم کبه‌اش را نخواهد چشید، غذای وارفته را با بغض خورد.

+چرا به من آموختی که عاشقت شوم و زمانی که دل‌بسته‌ات شدم، رهایم کردی؟ -برای اینکه بدانم چقدر عاشقم هستی.

پدرش جلوتر از او راه می رفت ،همیشه چند قدم جلوتر،مثل یک سپر بلا.