بریده‌های کتاب لبخند من انتقام من است

و برای همین می‌نویسم. چون هرچه که نوشته نشده انگار اتفاق هم نیفتاده است.

تاریخ را بازماندگان می نویسند نه جنایتکاران.

در کودکی نشاطی است که در تمام زندگی آن را با خود به همراه داریم، اگر آن را از ما بگیرند، می شویم آدم های بزرگی در لباس کودک. همه بزرگ می شویم، از این حقیقت راه گریزی نیست اما فقط یک بار می شود کودکی کرد. دوران کودکی قابل جبران نیست، کودکی همه چیز آدم است.

می‌دانم که یک روز همه‌ی ما خواهیم مرد، اما هیچ‌کس شایسته‌ی چنین مرگی نیست!