وطن،
اندوهیست که همهمان به دوش میکشیم
من با سنگینیِ قدمهایم،
تو در گرگ و میش گیسوانت،
و گاه
در اضطراب دستان کودک مهاجریست
که هرچه میکند
نمیتواند لهجهاش را
در کولهپشتی مدرسه پنهان کند.
وطن،
اندوهیست که به آن آلودهایم...
" زینب خاکباز مقدم "
|زینب|
1403/5/18
1