بریده‌های کتاب عمار حلب: شهید محمدحسین محمدخانی

سر که زد چوبه محمل دل ما خورد ترک ریخت بر قلب و دل جمله عشاق نمک آن قدر داغ عظیم است که بر دل شده حک سر زینب به سلامت،سر نوکر به *درک *حضرت آقا گفتند سر نو کر به فلک، چرا به درک؟

برگشت گفت:(اسماعیل، دیگه چیزی به نام ترس تو وجودم نیست.)

توی حرم امام رضا (ع) یادگاری خوبی از او برایم باقی‌مانده. می‌گفت :" تا بهت اشک ندادن، نرو داخل!" می‌گفتم :" خب چی کار کنم؟" می‌گفت :" توی صحن قدم بزن ." من هنوز هم که مشهد می‌روم، این سنت را دارم. از صحن جامع رضوی شروع می‌کرد و یک دور، دور حرم می‌چرخید و زمزمه می‌کرد، شعر می‌خواند، استغفرالله می‌گفت تا واقعا گریه اش می‌گرفت، بعد می‌گفت حالا بیا برویم داخل، پیش ضریح. آنجا هم سلام می‌داد و زیاد جلو نمی‌رفت......

توی حرم امام رضا علیه سلام یادگاری خوبی از او برایم باقی مانده. میگفت:«تا بهت اشک ندادن نرو داخل!» می گفتم:«خب چیکار کنم؟» میگفت:«توی صحن قدم بزن»:)))🕊🥀

یواش یواش حالی ام شد فازی که در هیئت هست، در هیچ جایی پیدا نمیشود. هیئت روح را پرورش می‌دهد و آدم را سبک می کند و باعث میشود خوب زندگی کنی. سرت را بالا بگیرید و بگویی: «من نوکرم ،ولی افتخار می کنم به این نوکری.»

هی این جمله را به رفقایش گوشزد می‌کرد:( نکنه دچار روزمرگی بشیم!)