مگر نمی شود آدم سال های بعد را به یاد بیاورد و برای خودش گریه کند؟

در زمان ما، خنده ارزان نیست_خنده‌ی از تَهِ دل. تا بخواهی، پوزخند و زهرخند و ریشخند؛ اما یک خنده‌‌ی پاک، کاش می جُستی، قابش می کردی، و به دیوار اتاقت می کوبیدی...

یواش یواش حالی ام شد فازی که در هیئت هست، در هیچ جایی پیدا نمیشود. هیئت روح را پرورش می‌دهد و آدم را سبک می کند و باعث میشود خوب زندگی کنی. سرت را بالا بگیرید و بگویی: «من نوکرم ،ولی افتخار می کنم به این نوکری.»

_ دعایت میکنم . دعایت میکنم ای میرمهنای جسور جوانمرد...نشسته ام فقط برای آنکه دستی از آستین خداییِ خدا در آید و این ها را به دریا بریزد... _پدرجان!بشنو!خدا واسپرده است تا ببیند که ما لیاقت پس گرفتنِ آنچه را که روزِ روشن از ما سرقت کرده اند داریم یا نداریم...

مراکز نظامی یکی یکی به دست جوانان انقلابی می افتاد و من احساس غرور میکردم . ایرانی نبودم. از خاور دور،از سرزمین خورشید تابان ، آمده بودم .اما غرور شکسته شده ام در هیروشیما و ناکازاکی را اینجا _ هزاران کیلومتر دور تر از سرزمین مادری ام_بازیافتم.