بریده‌های کتاب ندبه [نمایشنامه]

بهتر است یکی در خفا وقایع این ایام را بنویسد. ما که به قدم کاری نمی‌کنیم، شاید به قلم کرده باشیم.

زینب : چقدر عبرت در این عروسک هاست و ما از عروسک کمتریم. آن ها مرده بودند و زندگی می کردند. ما زندگی می کنیم و مرده ایم!

این چه کلمه‌ایست! «حق» دیگر کدام است؟ نکند در آن دردسری باشد؟

برای که بخوانم؟ کسی مرا نمی‌شنود. آن‌که باید بشنود دیگر نمی‌شنود.

هیچ‌وقت فکر نکرده بودم من هم وطن دارم، تا وقتی که خواستند از دستم بگیرندش.

این جهان پیر خسته است و دلتنگ است و بیمار دردهای خویش است؛ گویی خون جوان می‌طلبد.

میرباقی: به قدر نوشتن اسمم پای برات می‌دانم. برای بشر همین‌قدر کافی‌ست.علم بیش از این عصیان می‌آورد.