بریده‌های کتاب خدمتکار و پروفسور

از وقتی جذر خیلی کوچک بود هر وقت با چشم گریان از سر کار برمی‌گشتم دلداری‌ام می‌داد. مواقعی بود که بهم تهمت دزدی می‌زدند، بهم می‌گفتند بدردنخور، یا غذایی را که درست کرده بودم جلوی چشمم دور می‌ریختند. آن وقت جذر با لحنی قرص بهم می‌گفت: «مامان خوشگلم همه چی درست می‌شود.» هر وقت می‌خواست آرامم کند همین را می‌گفت.

من قضیه‌هایی را کشف کردم که خیلی پیش از پیدایش بشر در طبیعت وجود داشتند. انگار از کتاب آفرینش خداوند حقایقی را کپی می‌کردم. "پروفسور"

من به این خرده فرمایش‌های بی‌معنی کارفرماها عادت داشتم: یکی ازم می‌خواست هر روز یک روبان با یک رنگ متفاوت به موهایم بزنم، یکی می خواست دمای آبی که باهاش چایی درست می‌کردم دقیقاً ۱۶۵ درجه سانتی گراد باشد، یکی می‌خواست شب‌هایی که ستاره‌ی زهره در آسمان است دعای خاصی را از حفظ بخوانم.

دقیقا نظم ریاضیات به این خاطر زیباست که تاثیری بر دنیای واقعی ندارد.ادم ها صرف دانستن اعداد اول نه زندگی شان بهتر می شود نه پولدار می شوند.

اشتباهات به اندازه‌ی پاسخ‌های صحیح گره‌گشا بودند.