بریده‌های کتاب شهید نوید: روایتی از زندگی شهید مدافع حرم نوید صفری

درخت هم مثل دل آدمیزاد است. برای اینکه بزرگ شود و جان بگیرد رسیدگی می‌خواهد. وقت گذاشتن می‌خواهد. بریدن می‌خواهد. همان طوری که دل آدم با بریدن از خیلی چیزها بزرگ می‌شود. مثل مادری که از پسرش دل می‌برد، مثل من.

رفیق شهید داشتن زرنگی ست. اینکه با کسی رفاقت کنی که جانش را برای تو داده.دیگر از جان بالاتر هم مگر داریم؟! خب معلوم است هر چیز دیگری هم از این رفیق بخواهی ، دریغ نمی کنند. اصلا خیلی وقت ها نیاز به گفتن هم نیست. رفاقت وقتی با جان و دل باشد حرف پنهانی باقی نماند.مگر‌می شود حرفی را مخفی کرد؟!

حاج قاسم گفته بود که منطق طرف مقابل ما، توی این جبهه این است که ما واجب القتل هستیم. انها کشتن ما را وظیفه خود میدانند. ناموس ما متعلق به انهاست. رو به روی این منطق فقط با جهاد میشود ایستاد .

(برگرفته از دفتر خاطرات همسر شهید) توی دفتر خاطراتم نوشته بودم: «شهادت برایش نخواهم ضرر کرده‌ام، اما شهادت کافی نیست. زیبا رفتن و پربرکت بودن خونش برایم اهمیت دارد. دلم می‌خواهد با شهادتش جامعه‌ای زنده بشود و آدم‌های زیادی احیا شوند. اگر او را بپذیرند انگار من را پذیرفته‌اند. من به حکمت و مشیت الهی اعتقاد دارم، به اینکه سعادت و عاقبت به خیری دنیا و آخرت خیلی بهتر از زندگی زودگذر این دنیاست، هرچند تنهایی من سخت باشد که هست. شهادت اینقدر زیباست، فدا شدن در راه ائمه و ارباب اینقدر زیباست که همه اینها را قابل تحمل می‌کند. دلم می‌خواهد هر دو فدایی اسلام و اهل بیت باشیم و به نهایت بندگی برسیم.»

- زهرا خانم آقا نوید شهید شده؟ + آره، پیکرش رو شناسایی کردن. - سر داره؟ + نه...

خلوت مادر پسریمان همیشه برکت داشت. برکتش مقتل هوایی بود که نویدم می خواند. من هم می نشستم روی صندلی آشپزخانه و دل می دادم به مقتل خوانی هایش.نور‌و‌عطر روضه ها و اشک های که سر می‌خوردند روی صورت ماهش، می‌پیچید توی آشپزخانه ی کوچکمان، می رفت لابلای طعم‌خورشت ها و همراه برنج ها قد می کشید و مثل پیچک، همه خانه را می گرفت. مادر خوشبختی بودم که خورشتم همراه آهنگ‌های روضه های پسرم‌حا‌می افتاد، نه ؟

توی دلم می گویم : نمی شد نری ، بمونی همین جا خدمت کنی،مگه کشور به جوونایی مثل تو کم احتیاج داشت، پسرم؟ هنوز حرفم تمام نشده صدای نوید میپیچد تو ی سرم که می گوید : « فقط خون گرم شهیده که این انقلاب رو به صاحب الزمان می‌رسونه بابا، فقط خون شهید.»

(قسمتی از وصیت‌نامه شهید) و بدانید و بدانید و بدانید که دشمن اسلام ناب محمدی و دین مرتضی علی کسی نیست به غیر از آمریکای فریبکار که ذهن جوانان و گاهی کهنسالان ما را به غارت برده و اسیر مکرهای خود می‌کند. آری آمریکا با تمام پوشالی بودنش برای بعضی افراد بت اعظم شناخته می‌شود و مانند پیروان دجال چشم بسته و بی‌خرد دنباله‌رو آن هستند.

روزی که من و آقا نوید عقب آمبولانسی که برای خاک سپاری به سمت بهشت زهرا می‌رفت، تنها بودیم، آن روز قرار شد تا بهشت زهرا من با آقا نوید تنها باشم. از آن وقت هایی بود که دلم میخواست ترافیک هیچ وقت تمام نشود دلم میخواست آخرین عکس دو نفره مان را با هم بگیریم.‌حلقه خودم و انگشتر فیروزه آقا نوید را گذاشتم روی تابوت،کنار قرآن کوچکم‌. با شهیدم آخرین سلفی را گرفتیم. آقا نوید عشق سلفی گرفتن بود....