بریده‌های کتاب قیام سرخ - جلد 1 - قیام سرخ

این مرد اشتباه می کند. هیچ‌ یک از آن ها زنده نخواهد ماند.

بارلو: ((صبر مهموترین بخش دلاوریه و حرف شنوی مهم ترین بخش انسانیت.)) -قیام سرخ

درد وجود داره اما از تهدید های مرگ نجات پیدا کردیم.

انسان ها هم تراز خلق نشده‌اند، این را همگی ما می‌دانیم. افراد عادی وجود دارند. افراد متمایز وجود دارند. زشت ها هستند. زیباها هستند. اگر همه یکسان بودیم، چنین چیزهایی نمیتوانست وجود داشته باشد.

همه‌ی مردم مساوی آفریده نشده‌اند‌. ضعفا شمارا فریب داده‌اند‌. آنها می‌گویند : دنیا از آنِ افتادگان خواهد بود ، اینکه قدرتمندان باید مهربانی را پرورش دهند؛ این دروغ دموکراسی‌ست ، سرطانی که بشریت را مسموم کرده!

تمام گوش‌ها به صدایی احتیاج دارن که در دل تاریکی رهنماشون باشه:)

گلی در مریخ می روید. قرمز رنگ است و زخمت و با خاک ما سازگار آن را هیمنتوس می‌نامند؛ به معنی شکوفه‌ی خونین.

فیچنر می گوید؛ هر زخمی بالاخره بهبود پیدا می کنه. میگویم؛《دروغه》زخم به جا مانده از ای یو هرگز بهبود نمی یابد. آن درد همیشه باقی می ماند.

انسان را نمی شود بر اساس همان بی عدالتی که آن ها را به اسارت کشیده است،آزاد کرد.

((من در قعر این جهان زمخت شکل گرفته ام.نفرت مرا سر سخت ساخته و عشق به من قدرت داده.)) -قیام سرخ

امنیت و عدالت به کسی هدیه داده نمی‌شه بلکه توسط افراد قدرتمند ساخته می شه.

مرگ اینجوری که تو می گی، تهی و پوچ نیست. پوچی، زندگی بدون آزادیه، دارو. پوچی زندگی در بند ترسه. ترس از دست دادن، ترس از مرگ.

بعضی چیزا از بین نمی‌رن. بعضی اتفاقا رو هرگز نمی‌شه درست کرد.

"بعضی چیزا ازبین نمیرن. بعضی اتفاقا رو هرگز نمیشه درست کرد"

اگر بزرگ‌ترها می‌توانستند همان کاری را که من انجام می‌دهم، انجام دهند؛ آن‌وقت شاید شایستگی گوش کردن را به دست می‌آوردند. اما هم دست و هم ذهن‌شان کند است. گاهی حس می‌کنم از من می‌خواهند که فقط عین خودشان باشم.

((قول فقط یه مشت زنجیره. هر دوتاش برای شکستنه)) -قیام سرخ