بریده‌های کتاب قیام سرخ - جلد 1 - قیام سرخ

فیچنر می گوید؛ هر زخمی بالاخره بهبود پیدا می کنه. میگویم؛《دروغه》زخم به جا مانده از ای یو هرگز بهبود نمی یابد. آن درد همیشه باقی می ماند.

انسان را نمی شود بر اساس همان بی عدالتی که آن ها را به اسارت کشیده است،آزاد کرد.

((من در قعر این جهان زمخت شکل گرفته ام.نفرت مرا سر سخت ساخته و عشق به من قدرت داده.)) -قیام سرخ

امنیت و عدالت به کسی هدیه داده نمی‌شه بلکه توسط افراد قدرتمند ساخته می شه.

مرگ اینجوری که تو می گی، تهی و پوچ نیست. پوچی، زندگی بدون آزادیه، دارو. پوچی زندگی در بند ترسه. ترس از دست دادن، ترس از مرگ.

بعضی چیزا از بین نمی‌رن. بعضی اتفاقا رو هرگز نمی‌شه درست کرد.

"بعضی چیزا ازبین نمیرن. بعضی اتفاقا رو هرگز نمیشه درست کرد"

اگر بزرگ‌ترها می‌توانستند همان کاری را که من انجام می‌دهم، انجام دهند؛ آن‌وقت شاید شایستگی گوش کردن را به دست می‌آوردند. اما هم دست و هم ذهن‌شان کند است. گاهی حس می‌کنم از من می‌خواهند که فقط عین خودشان باشم.

((قول فقط یه مشت زنجیره. هر دوتاش برای شکستنه)) -قیام سرخ

قدرت را باید طلب کرد . ثروت را باید برد. حکومت ، سلطه و امپراطوری با خون خریداری می‌شود. شما بچه‌های بی‌زخم سزاوار هیچ چیز نیستید ، شما درد را نمی‌شناسید. نمی‌دانید اجدادتان چه فداکاری‌هایی کردند تا شما را در این جایگاه قرار دهند.

بهشون چی می گفتن؟ رئیس جمهور؟ ظالمی در لباس ضرورت.

شغال: ((آدما همیشه در حال مذاکره ان .اساس مکالمه همینه. یه نفر چیزی داره، چیزی میدونه. اون یکی چیزی میخواد)) -قیام سرخ

این مرد اشتباه می کند. هیچ‌ یک از آن ها زنده نخواهد ماند.

بارلو: ((صبر مهموترین بخش دلاوریه و حرف شنوی مهم ترین بخش انسانیت.)) -قیام سرخ

درد وجود داره اما از تهدید های مرگ نجات پیدا کردیم.