بریده‌های کتاب مجموعه قیام سرخ-جلد۱-قیام سرخ

فیچنر می گوید؛ هر زخمی بالاخره بهبود پیدا می کنه. میگویم؛《دروغه》زخم به جا مانده از ای یو هرگز بهبود نمی یابد. آن درد همیشه باقی می ماند.

امنیت و عدالت به کسی هدیه داده نمی‌شه بلکه توسط افراد قدرتمند ساخته می شه.

مرگ اینجوری که تو می گی، تهی و پوچ نیست. پوچی، زندگی بدون آزادیه، دارو. پوچی زندگی در بند ترسه. ترس از دست دادن، ترس از مرگ.

بعضی چیزا از بین نمی‌رن. بعضی اتفاقا رو هرگز نمی‌شه درست کرد.

"بعضی چیزا ازبین نمیرن. بعضی اتفاقا رو هرگز نمیشه درست کرد"

بهشون چی می گفتن؟ رئیس جمهور؟ ظالمی در لباس ضرورت.

این مرد اشتباه می کند. هیچ‌ یک از آن ها زنده نخواهد ماند.

درد وجود داره اما از تهدید های مرگ نجات پیدا کردیم.

انسان ها هم تراز خلق نشده‌اند، این را همگی ما می‌دانیم. افراد عادی وجود دارند. افراد متمایز وجود دارند. زشت ها هستند. زیباها هستند. اگر همه یکسان بودیم، چنین چیزهایی نمیتوانست وجود داشته باشد.

تمام گوش‌ها به صدایی احتیاج دارن که در دل تاریکی رهنماشون باشه:)

گلی در مریخ می روید. قرمز رنگ است و زخمت و با خاک ما سازگار آن را هیمنتوس می‌نامند؛ به معنی شکوفه‌ی خونین.