بریده‌های کتاب یک سال بدون او

جن، آن اسب چوبی را یادت هست که در سال دوم داشتیم؟ والدینمان را وادار کردیم برای مان اسب های یکجور اسباب بازی بخرند و با آن ها همه جا پتیکو پتیکو می رفتیم. وانمود میکردیم دختر هایی گاو چران در صحرایی بی آب و علف هستیم که در آن از مدت ها پیش گنج فراوانی پنهان شده است.

"هرچـه زندگی به تو می دهد، قبول نکن. همه چیز را بخواه. همیشه غیر ممکن ها را امتحان کن. شجاع باش."

من و پدر کنار رودخانه قدم می زنیم. یک قوی بزرگ با دو جوجه قو با پرهای پف کرده توی آب میچرخند و جریان شدید آب آن ها را به کناره ها می کشاند. جریان آب شدید تر از آن است که بتوانیم به سرعت آن بدویم.

"نامرئـی. باز همان کلمه. این همان احساس من است. همان حالی که در این یک ساله داشته ام. دنیا از کنارم گذشته و من یک جورهایی اصلا در این دنیا نبودم."

-شمع! آخر کی دلش میخواهد برود موزه ی شمع؟ نخیر، لطفا بیایید برویم! چیزی نمیگویم و کاغذ های روی میز را به هم می ریزم تا نتواند فرم ثبت نام مارا ببیند و رویم را برمیگردانم تا گونه های سرخم را نبیند.