بریده‌های کتاب نیم دیگرم : از من بودن تا ما شدن

عقل، پدر احساس است.

ازدواج نکردن، بهتر است از ازدواج کردن و شکست خوردن

این، اوج بی احترامی به خویش است که اجازه بدهیم در ازدواجمان هم مردم دخالت کنند.

دل باید بند زندگی باشد تا بند جای دیگری نباشد.

برای این که نعمت دردسر نشود، باید از آن همان‌طور استفاده کرد که نعمت دهنده تعیین کرده است.

ازدواج یک آغاز است، پایان نیست.

احساس سطحی، داغ؛ ولی احساس عاقلانه، پخته است. داغ سرد می‌شود؛ اما پخته خام نمی‌شود.

ما همه فقیریم، فقیر خدا؛

یکی از دلایل دل‌بستگی به این و آن، فراموش کردن مرگ است.

مشاوری که بر اساس احساسات طرف مقابل تصمیم بگیرد مشاور نیست.

خانه‌ای که از عاطفه خالی باشد، خانه نیست. بیشتر شبیه به یک اداره است.

زندگی را نباید روی "شاید" ها بنا گذاشت.

ازدواج یک نیاز روحی است

امیر مؤمنان علی ان دو رکعت نماز میخواند، بعد از نماز صد بار از درگاه خدا طلب خیر میکرد و سپس به درگاه الهی عرض میکرد «اللَّهُمَّ إِنّى قَد هَمَمتُ بِأمرٍ قَد عَلِمتَهُ فَإِن كُنتَ تَعلَمُ أَنَّهُ خَيرٌ لي في ديني وَ دُنيايَ وَ آخِرَتي فَيَسِهُ لى وَإِن كُنتَ تَعلَمُ أَنَّهُ شَرِّ لي فِي دِينِي وَ دُنْيَايَ وَ آخِرَتِي فَاصِرِفهُ عَنِّى؛ كَرِهَت نَفْسِى ذَلِكَ أم أحَبَّت . فَإِنَّكَ تَعلَمُ وَ لا أعلَمُ وَ أنتَ عَلّامُ الغُيوبِ؛ خدایا! من تصمیم به انجام کاری گرفته ام اگر تو میدانی که این کار خیر دین و دنیا و آخرت من است آن را برای من آسان نما؛ اما اگر میدانی که این کار برای دین و دنیا و آخرت من شر است، آن را از من برگردان؛ چه این کار را ناخوش بدارم و چه دوست باشم؛ چرا که تو میدانی و من نمیدانم و تو عالم به غیب هستی حضرت پس از این دعا آن کار را انجام می‌داد.

وقتی برای به دست آوردن خدا مهربانی می کنی، خدا هم برای از دست ندادن تو، عاشقت می کند.🌱

در ارتباطی که ما درباره‌ی آن سخن می‌گوییم، دو طرف وجود دارد؛ یکی دختر و دیگری پسر. هر دو، جوان و در اوج احساسات هستند؛ به ویژه، طرف دختر. هر دو گرایش به جنس مخالف دارند و این هم یک امر طبیعی است. در ضمن، هر دو دارای غریزه‌ی جنسی هم هستند که خود، عاملی برای تشدید احساسات است. وقتی این دو، با هم ارتباط برقرار می‌کنند، قبل از این که «شناخت» حاصل شود، پای عنصری به نام «عشق و محبت» -آن هم با پایه‌ای کاملا احساسی- به فضای این رابطه باز می‌شود.

ما با نهایت احترامی که برای پدر و مادرها قائلیم، معتقدیم بسیاری از پدر و مادر‌ها هم نمی‌توانند نقش یک "مشاور کامل" را برای فرزندانشان ایفا کنند؛ اگر چه پدر و مادر می‌توانند در مسیر تصمیم‌گیری صحیح، کمک شایانی به فرزندشان کنند.