بریده‌های کتاب کلیسای شیطان

من در روابطم با آدم ها چشم دیدن رقیب ندارم. ضمنا آدم خیالبافی هستم، پس هیچ نشده ماجرا پشت ماجرا از خودم درمی‌آورم و در پی آن ماجراها خودم را به لذت بیمارگونه عذابی میسپرم که زاییده ی موقعیتی کاملا خیالی است.

حالا باید بگذاری همه چیز را برایت تعریف کنم،چون خلق و خوی من جوری است که اعتماد نیمه کاره را خوش ندارم.

اگر سیر بوی گل سرخ نمی‌دهد، توی سرش نزنید.

آدمی که خود از حقیقت بی‌خبر است هر کس را که از حقیقت دم می‌زند دیوانه می‌خواند.

در آن دم با عالم و آدم در آشتی بود و با خودش در جنگ.

بیزاری از آدم‌ها ممکن است به شکل نیکوکاری جلوه کند. از نظر آدم مردم‌گریز، بخشیدن زندگی به دیگران درست مثل نفرت ورزیدن به آنهاست.

کسانی که خودکشی می‌کنند رسم بسیار پسندیده‌ای دارند، یعنی از این دنیا نمی‌روند مگر وقتی که انگیزه‌ها و اوضاع و احوالی را که سبب شده است با این عالم قهر کنند به اطلاع این آن برسانند. اگر کسانی باشند که بی سر و صدا غزل خداحافظی را می‌خوانند، نمی‌شود بگوییم این سکوتشان از سر غرور است. در بیشتر موارد، این‌ها یا وقت کافی برای توضیح ندارند یا نمی‌دانند چگونه بنویسند.

کسانی که خودکشی می‌کنند رسم بسیار پسندیده‌ای دارند، یعنی از این دنیا نمی‌روند مگر وقتی که انگیزه‌ها و اوضاع و احوالی را که سبب شده است با این عالم قهر کنند به اطلاع این و آن برسانند.

حقیقت جاودانه است و آدمی آهی و دمی.