بریده‌های کتاب فرمین موش کتاب خوان: ماجراهای یک شهرنشین غربتی

اگر دفترچه خاطرات درد هایش را نگه داشته بود،تنها چیزی که در آن می‌نوشت یک کلمه بود: خودم .

عشق یک طرفه بد است اما عشقی که اصلا قابلیت دو طرفه شدن نداشته باشد واقعا میتواند آدم را داغان کند.

برای این که بدانم چیزی ارزش خواندن دارد یا نه فقط کافی بود بخشی از قسمت های چاپ شده را بجوم.یاد گرفتم برای این منظور از صفحه عنوان استفاده کنم و متن کتاب را دست نخورده بگذارم. شعارم این شد:«اگر ارزش خوردن داشته باشد ارزش خواندن هم دارد.»

اگر دفترچه خاطرات دردهایش را نگه داشته بود،تنها چیزی که در آن می نوشت یک کلمه بود:خودم

در دنیای بیرون از کتاب فروشی عزیز من،همه همدیگرو می‌دریدند و هرکس به فکر خودش بود.

گوشه لبش تلخی خاصی جمع شده بود؛و چشمان اندوهگینش «من چه می‌دانم» کنایه داری را لو می‌داد.

هیچ چیز هرگز تا ابد دوام نمی‌آورد.

همیشه فکر میکنم همه چیز تا ابد دوام خواهد آورد ، اما هیچ چیز هرگز تا ابد دوام نمی آورد. در واقع هیچ چیز بیشتر از یک لحظه وجود ندارد ، مگر چیزهایی که در حافظه مان نگه می داریم .