بریده‌های کتاب محمد؛ مسیح کردستان: زندگی نامه داستانی شهید محمد بروجردی

میرزا میخواست از هر راهی به مادر ثابت کند که می تواند مراقب خودش باشد.

کشتن و کشته شدن مهم نیس ، انسان ماندن مهم است .

_محمد آقا، تو چقدر خوبی. +اگر با مردم باشی بهتر از این ها خواهی شد.وصل به دریا که شدی، از امواج هراس نخواهی داشت. _ و اگر در دریای این مردم تنها شدی؟ +خدا به موقع وارد خواهد شد.

ستاد مرکزی کومله روزگاری در ساختمان شهربانی خیابان اردلان متمرکز شد. زنی گریان و نالان از خانه بیرون زد و کمک طلبید. یک جوان که معلوم بود از خواب پریده جلوی او سبز شد و گفت :« چ مرگته؟» _بچه هام؛ گرسنه‌اند. هر چه شیر خشک داشتم تمام شد. میروم تا از همسایه‌ها شیر قرض بگیرم. داروخانه ها بسته اند. جوان با خشم گفت:« بچه‌ات را بده تا آرامش کنم.» صدای گریه بچه قطع نمیشد. جوان او را از دست مادر قاپید. لوله کلت را میان دهانش گرفت. مادر مات و مبهوت چنان زل زده بود ب رفتار آن کومله ک متوجه شلیک نشد. طفل آرام گرفت. مادر در همان حال بهت و حیرت جسد بچه را از دستش گرفت و روی زمین ولو شد.

به خدا پناه میبرم و میدانم بدون عنایت او قادر به انجام هیچ کاری نیستم.

دنیای متلاطم درونی او آن قدر عمیق بود که در طول جلسه بیشتر شنونده بود.

عبور کن، احمد آقا. از هر چه که مانع رسیدنت به خداست عبور کن.

⬅️ وقتی فردایی خواهد بود که امروز درست تصمیم بگیریم.

جنگیدن و نجنگیدن مهم نیست.خودت را بشناس و به آن احترام بگذار؛به گونه ای که برای دیگران الگو شوی، چه سرهنگ باشی چه سرباز و چه پاسدار.

وقت تنگ است احمد آقا. فرصتی نداریم که حکم فرماندهی خود را از مردم بگیریم؛ حکمی که تو را فرمانده قلب‌ها کند، نه یگان‌های نظامی.

مقابله با مقاومتی که ریشه در تکلیف دارد و پشت سنگر یک مرجع شکل گرفته خیلی سخت است. مصطفی آهی کشید و گفت: قربانِ مظلومیت امام که بعضی از حوزوی ها هم نتوانستند حسادت خود را پشت پرده نگه دارند.

به تنهایی در این لحظه ها عشق میورزید.عادت کرده بود گلایه های خود از این روزگار را در این لحظه ها در آینه به خود بگوید.به خدا هم بگوید اما نه از در گلایه.با خدا که حرف میزد خیلی خاضع میشد و تسلیم.

وقتی بهترین ثروتت را با افتخار هدیه می کنی، پس از تحمل فراق، به لذت شیرینی دست خواهی یافت.

جدایی رفتار با اعتقاد نوعی میدان دادن به نفاق است.

-مثل اینکه فراموش کردید ما گردان‌هایی تشکیل دادیم که پاسدار انقلاب شوند نه بستر قهرمان شدن ما. کجای کارید. اگر قرار است مرا به خاطر خواسته‌های درونی‌تان دوست داشته باشید به زودی همان رفتاری را خواهید داشت که از بچه‌های الفتح انتقاد می‌کنید. ...«... این پادگان یک گذرگاه بود؛ یک سرپل‌. بروید برای خیز بعدی آماده شوید. جایی بروید که گردان‌ها را برای آن‌جا فراهم ساختیم. فکر جایی باشید که باید باشید؛ جایی مثل کردستان» در چهره هیچ‌یک از بچه‌ها ابهامی باقی نمانده بود. همه به چهره آرام و پای گچ‌گرفته‌اش نگاه می‌کردند و این جمله در ذهن‌شان مرور می‌شد:«بروجردی، مردی که باید به او نزدیک‌تر شد.»

بهشتی به گرمی دست بروجردی را فشرد و گفت:«چه طوری میرزا؟» -قرار شد دیگر کسی میرزا صدایم نزند حاج‌آقا. مبارزه محمد بروجردی بعد از انقلاب خیلی سخت‌تر از مبارزه میرزا با شاه است‌.

خندید و آرام گفت:«یک فرمانده نباید عصبانی شود.»

اعضای شورای انقلاب مسئولیت حفاظت از امام را از فرودگاه تا بهشت زهرا به او سپردند.

_ عبور کن ، احمدآقا. از هرچه که مانع رسیدنت به خداست عبور کن .