بریده‌های کتاب مرگ خانم وستاوی

یک یعنی اندوه دو یعنی شادی سه یعنی دختر چهار یعنی پسر پنج یعنی نقره شش یعنی زر هفت یعنی راز نکنش ابراز‌.

آن شعر را تغییر می‌دهم ؛ یک یعنی شادی ، یک یعنی عشق ، یک یعنی آینده.

کشیش بلندتر از صدای باد و امواج گفت: «خاکستر به خاکستر، غبار به غبار، اطمینان از امید به رستاخیز و زندگی ابدی...»

و صدای درون گوشش را شنید که حالا صدای خودش بود، قاطعانه، بدون گرفتگی بدون تغییر از تمامی اتفاق هایی که افتاده بود. دیگه نه دیگه هیچ رازی نیست، هال. به حقیقت رسیده بود و فقط همین اهمیت داشت.