بریده‌های کتاب فرزند بی نهایت ؛ خاطرات خودگفته‌ شهید بهشتی

معمولاً اون کسانی تونستن آثار خیلی ارزنده در تاریخ به جا بذارن که در زندگی خودشون هم منظم بودن؛ تنظیم مالی، تنظیم وقتی و زمانی، تنظیم فعالیتی و تنظیم تحصیلی.

ای انسان! در هیچ نقطه‌ی حضیضی توقف نکن و حرکتت را در خط تعالی همواره ادامه بده. بدان که برای تکامل و رشدیابی تو مرزی وجود ندارد‌؛ چون تو فرزند بی‌نهایتی. عاشق خدایی و باید لایتناهی‌ها را هم‌چنان در درونت زنده نگه داری و جان کلام آن که تو ای انسان! باید تاریخ را بسازی و به طبیعت شکل دهی و حاکمیت خود را بر آنها روز به روز گسترده تر کنی .

پول دنیا برای کار دنیا، نه پول دین برای کار دنیا !

این از کم ظرفیتی و بی تقوایی ماست، اگه تصور کنیم باید شاهد همه‌ی نتایج کارهامون باشیم .

کار رو برای ثواب و بهشت انجام ندید؛ چون نتیجه‌ی طبیعی رفتار خوب، چیزی جز بهشت نیست.شما کار خوب را برای این که ذاتاً خوب هست، انجام بدید، به خاطر وظیفه‌.

ببین! با صرف بکن‌نکن گفتن، منکر از بین نمیره. برنامه میخواد. باید مبارزه کرد. باید جدیت به خرج داد .

اگر خاری در فکرت خلیده ، تو را آزار میده، اون رو پنهان نگه ندار، بگو و مطرح کن روش کار می‌کنیم اگه سرانگشت ما تونست این خار رو از فکر تو بیرون بکشه چه بهتر ! اگر نتونست لااقل جامعه رو به این فکر می‌ندازه که در این راه تلاش کنه. وگرنه کتمان کردن سوال تکاملی در جامعه ما ایجاد نمی‌کنه.

گاهی پیش می آمد که تیغ‌مان نمی‌برید و نهی از منکرمان پرزور نبود. مثلاً می دیدیم از مغازه ای صدای ترانه ای زشت و فسادآور می آید، آن وقت یک کدام از ما جلو می‌رفتیم و نصیحتش میکردیم مغازه دار می‌گفت: 《برو دنبال کارت! بذار به کسب و کارمون برسیم 》 برسیم.

با کمال تاسف باید بگویم بعضی از علمای دینی عملاً موقعی که حج می‌گذارند، حج آنها مشوق نوعی امتیاز طلبی است؛ چون آن موقع که بنده مشرف بودم، بعضی از مراج هم بودند. امتیازاتی که آن موقع در حج داشتند من حیث المجموع تقریباً ثروتمندترین حجاج هم نداشتند.

_پیامبر_ اومد و اعلام کرد:"نه من، نه مسیح، نه موسی، نه ابراهیم و نه حتی نوح! هیچ یک از ما نمیتونیم ذره ای از بار گناه یک انسان گنهکار رو که خدا از او ناراضی هست،بکاهیم و کم کنیم."