بریده‌ کتاب‌های نهج‌البلاغه

خطبه ۱۶۰ ( اگر اشتباه نشود) فرمان او قضای حتم است، و از روی حکمت، و خشنودی او امان است، و موجب رحمت، از روی علم حکم فرماید، و از در حلم ببخشاید. خدایا! سپاس تو را است بر انچه می گیری، و عطا فرمایی، و بهبود می بخشی، و مبتلا فرمایی، سپاسی که تورا پسندیده تر است و محبوبتر و فاضلتر؛ سپاسی که پر کند انچه را افریده ای، بدان حد رسد که فرموده ای، سپاسی که از تو پوشیده نماند و به تو رسیدن تواند، سپاسی که شمارش ان را نبرد، افزایش ان سپری نشود، که ما نمی دانیم حقیقت بزرگی ات را، جز انکه می دانیم تو زنده ای و به خود برپا و هیچ دیده ای تو را دیدن نتواند، (ای خدا) دیده هارا تو بینی و مهر هارا شمار کردن توانی. امیر المومنین

«دنیا تو را نفریفته است، بلکه تو خود فریفته ی دنیایی»

«آن کس که تو را هشدار داد ، مانند کسی است که تو را مژده داد.»

خداوند بندگانش را با نماز و زکات و تلاش در روزه‌داری حفظ کرده است، تا اعضا و جوارحشان آرام، و دیدگانشان خاضع، و جان و روانشان فروتن، و دل‌هایشان متواضع باشد، کبر و خودپسندی از آنان رخت بربندد، چرا که در سجده، بهترین جای صورت را به خاک مالیدن، فروتنی آوَرَد، و گذاردن اعضاء پر ارزش بدن بر زمین، اظهار کوچکی کردن است. {ترجمهٔ خطبهٔ شماره ۱۹۲- فلسفهٔ عبادات اسلامی}

«از پیشینیان خود پند گیرید ، پیش از آن که آیندگان از شما پند گیرند.»

-آگاه باشید! آن کس را که حق منفعت نرساند ، باطل به او زیان خواهد رساند.

«سرزنش ملامت گران تو را از تلاش در راه خدا باز ندارد.»

..من اَبدی صَفحتهُ للحق هلک.. ..آن‌که در برابر حق ایستد به هلاکت رسد...(خطبه ۱۶)

«پیش از آن که بدن های شما از دنیا خارج گردد.دل هایتان را خارج کنید.»

«کسی که در جست و جوی حق بوده و خطا کرد مانند کسی نیست که طالب باطل بوده و آن را یافته است.»

«همانند تخم افعی در لانهٔ ی پرندگان نباشید که شکستن آن گناه و نگهداشتن آن شر و زیان بار است.»

کسی که بمیرد، مردم می گویند؛«چه باقی گذاشت؟» اما فرشتگان می گویند :«چه پیش فرستاد؟»

«اگر کوه ها از جای کنده شوند تو ثابت و استوار باش ، دندان ها را بر هم بفشار ، کاسه ی سرت را به خدا عاریت ده ، پای بر زمین میخکوب کن ،به صفوف پایانی لشکر دشمن بنگر ، از فراوانی دشمن چشم بپوش ، و بِدان که پیروزی از سوی خدای سبحان است.» خطبه یازدهم

«حق اگر به سودی کسی اجرا شود،ناگزیر به زیان او نیز روزی به کار رود.»

«حکمت را هر کجا که باشد ، فراگیر ، گاهی حکمت در سینه ی منافق است و بی تابی می کند تا بیرون آمده و با همدمانش در سینه ی مومن آرام گیرد.»

«سهم تو از دنیا آن اندازه خواهد بود که با آن سرای آخرت را اصلاح کنی.»

«نادانی انسان همین بس که قدر خویش نشناسد.»

«خودداری به هنگامِ سرگردانی و گمراهی ، بهتر از سقوط در تباهی هاست.»

« نه از آنچه می دانیم بهره می‌گیریم و نه از آن چه نمی دانیم ، می پرسیم .»