بریده‌های کتاب نامه های عاشقانه آلبر کامو و ماریا کاسارس: دفتر اول (1949 - 1944)

تو هرگز زیباتر از آن شبی نبودی که گفتی خوشحالی.

خیلی به من فکر کن و همین طور تند و وحشی که من دوستت دارم مرا دوست بدار.

چیزی نمانده که قلبم بترکد. اما خودم را خاموش احساس می‌کنم؛ بی‌صدا، همچون گور.

تو تنها کسی در دنیا هستی که می توانم برای آرام شدن به سمتش بروم .

بیشتر از هر چیز دلم میخواست می توانستم تمام روحم را در چشمانم بگذارم و تا ابد، تا هنگام مرگم ،به تو نگاه کنم.

فراقت بی رحمی است ، اما این رنج کشیدن به خاطر تو می ارزد به تمام خوشی های جهان .

بیشتر از هرچیز دلم می خواست می توانستم تمام روحم را در چشمانم بگذارم و تا ابد ، تا هنگام مرگم ، به تو نگاه کنم .

من نیاز ندارم که تو مرا جذاب بدانی یا فهمیده یا هرچه . من نیاز دارم که مرا دوست بداری و برایت قسم میخورم که این دو یکی نیست.

تو قلبم را با خود خواهی داشت تا وقتی که من این جهان غریب را ترک بگویم ، جهانی که دارد خسته ام می کند . تنها امیدم این است که روزی تو بفهمی چقدر دوستت داشته ام .

من ماه های بسیار طاقت فرسا و پرفشاری را از سر گذرانده ام تا از لحاظ روحی فرسوده نشوم. چیز هایی که معمولا به راحتی تابشان می آوردم الان از تحملم خارج است.

ما همدیگر را اتفاقی دیدیم ، همدیگر را باز شناختیم ، تسلیم هم شدیم ، عشقی آتشین از بلور ناب ساختیم ، آیا به خوشبختی مان و آنچه نصیبمان شده حواست هست ؟

من که تمام زندگی‌ام را صرف مهار سایه هایم کرده‌ام،امروز خودم طعمهء سایه‌ها شده ام و باید با آن‌ها بجنگم

اما دست کم اگر ترکم کردی فراموشم نکن .

احساس کسی را دارم که مدتی‌ست همه چیزش را از دست داده.

از تو ، چنان رنجی به من رسیده که هرگز انتظارش را از هیچ جنبنده‌ای نداشتم . حتی امروز، فکرت در ذهنم با رنج آمیخته است . اما با تمام این مرارت‌ها ، صورتت برای من هنوز خوشبختی‌ست؛ خودِ زندگی‌ست . هیچ کاری نمی‌توانم بکنم ، هیچ کاری نکرده‌ام که از این عشق رها شوم که از درون تهی‌ام کرده، پیش از این‌که تا ته قلبم را لبریز کند.

فقط دلم می خواست این را بگویم تو هر کاری دوست داری بکن. اما هر چه کنی، تو را از یاد نخواهم برد. تصویری که از تو دارم همه جا با من است.

شاید آدم برای اینکه خودش باشد به بودن کسی نیاز دارد، معمولا همینطور است.من به تو نیاز دارم تا بیشتر خودم باشم.

کاش می شد فکرم را برایت بفرستم که یک روز تمام پر از تو بوده است .

فارغ از هرچه که ناراحتم‌ می کند ، از بابت تو خوشحالم .

زمان ، زمان ماست که عاشق شویم و عشق را آنچنان نیرومند و مستدام بخواهیم که از فراز همه چیز عبور کنیم .