بریده‌های کتاب عشقالگر

نمی دانم چه شد چشمهایش از گلوله مسلسل هم مرگبار تر شدند و قبل از آنکه نگاهی میان مان رد و بدل شود، جانم را از آن خودش کرد...

دل آشوبه و خیالات فقط توی ذهن آدم نیستند. فکر ها می توانند بر سر دندان بیایند و آنچنان تیزش کنند که با جویدن ناخن، بتواند یک زخم عمیق روی دست آدم بجای بگذارد...

مشکل ما همیشه این است که منتظریم تا اتفاقی بیفتد، در صورتی که می دانیم قرار نیست چیزی شود و حتی قرار نیست کسی برایمان کاری انجام دهد‌...

جنگ چیز خوبی نیست. نه واسه اینکه تلفات و کشته میده، جنگ عاشق رو از معشوق دور میکنه، جنگ آدم ها رو مجبور به انتظار میکنه. جنگ آدم ها رو تنها میکنه. جنگ توش شکست و نابودی داره...

سخت ترین و جانکاه ترین جنگ زمانی ست که آدمی با خودش در نبرد و پیکار است این میدان هیچ وقت بازنده و برنده ای ندارد...

انسان بیش از هر چیزی، در جنگ و شاید در عشق خودش را نشان میدهد. دو مقوله ای که به ظاهر ربطی به هم ندارند، اما در واقعیت شباهت های فراوانی دارند. هر دو با اراده و آمادگی آغاز می شوند و خدا می داند پس از به بار آوردن چه ویرانی هایی به پایان می رسند.

دیگر تنها جایی که می‌توانستم صدای دوستانم را بشنوم، فیلم‌ها بود و تنها جایی که می‌توانستم لبخندشان را ببینم، عکس‌هایی که چند سال اخیر باهم گرفته بودیم. همه‌شان رفته بودند. همه رفته بودند و نمی‌دانم چرا من همچنان مانده بودم؟!

برای زخمی شدن حتما که نباید گلوله بخوری و خون از بدنت بره. یه سری زخم ها نا مرئی ان. کافیه یه بار وارد میدون جنگ بشی، بعد از اون دیگه سالم نیستی. میشی جنگ زده!...

آدم ها مانند اثر انگشت هایشان متفاوت اند، زخم هایشان هم همینطور. شاید به همین دلیل ساده است که هیچ وقت واقعا نمی توان "درد" را به کسی حالی کرد...

به نظرم، هم جنگ و هم عشق برای تصاحب اند: اولی برای تصاحب اراضی و دومی برای تصاحب قلب...

آدم ها گاهی جوری در لحظه ها گم می شوند که همه چیز را فراموش می‌کنند. یادشان می رود فرصت کنار هم بودنشان بسیار محدود است. یادشان می رود آن ثانیه هایی که کسی در کنارشان ایستاده، تا ابد ادامه پیدا نمیکند...

فرساینده ترین شکل جنگ آن است که آدم میان دوراهی بماند.نداند حرف دلش را گوش بدهد یا حرف عقلش را. در این جنگ،چه قلب بر مغز آدم و چه مغز بر قلب آدم پیروز شود فرقی نمیکند. اگر برنده شوی همه آنها می برند و اگر قربانی شوی، همه با هم شکست می خورند...