بریدههای کتاب در ستایش بطالت علی 1403/7/4 در ستایش بطالت برتراند راسل 3.9 24 صفحۀ 26 0 0 علی 1403/7/4 در ستایش بطالت برتراند راسل 3.9 24 صفحۀ 24 0 0 محمدرضا زاهدی 2 روز پیش در ستایش بطالت برتراند راسل 3.9 24 صفحۀ 36 تحقيقات قوياً نشان میدهند که در یک جامعه ی مفروض در یک زمان مفروض، ثروتمندان شادترند پاسخ به این پارادوکس ظاهری در این نکته نهفته است که مردم در کل، میخواهند ثروتمندتر از همردیفانشان باشند. این ثروت نسبی است و نه ثروت مطلق که در شادی دخیل است پس اگر یک فرد کمتر کار کند و کمتر از دیگران درآمد کسب کند احتمالاً کمتر خرسند و قانع می شود. ولی اگر همه ی افراد کمتر کار کنند و درآمدها هماهنگ شوند، نتیجه می تواند کاملاً متفاوت از آب درآید و این فراغت بیشتر برای هر فرد دقیقاً همان چیزی است که راسل از آن دفاع میکند. 0 4 علی 1403/7/4 در ستایش بطالت برتراند راسل 3.9 24 صفحۀ 13 ایده تکلیف ، از نظر تاریخ ، حربه ای بوده است در دست قدرتمندان تا افراد را وادار کنند به سود اربابان خود زندگی کنند نه خودشان. 0 0 علی 1403/7/4 در ستایش بطالت برتراند راسل 3.9 24 صفحۀ 8 پس کسی که پول به دولت قرض می دهد، نقش همان آدم بدهای آثار شکسپیر را دارد که آدم کش اجیر می کنند. ما حصل این کار اقتصادی افزایش توان نظامی دولت است که فرد پس اندازش را به او قرض می دهد. پس به وضوح بهتر است که آدم این پول را خرج کند، ولو برای مشروب یا قمار. 0 0 علی 1403/7/4 در ستایش بطالت برتراند راسل 3.9 24 صفحۀ 11 اخلاق کار همان اخلاق بردگی است و دنیای مدرن به آن نیازی ندارد. 0 0 محمدرضا زاهدی 2 روز پیش در ستایش بطالت برتراند راسل 3.9 24 صفحۀ 33 مهمتر از همه این که شادی و لذت زندگی جای اعصاب خراب ملال و سوء هاضمه را خواهد گرفت مقدار کار مطلوب آن قدر است که فراغت را سرورانگیز ،سازد، نه آن قدر که موجب از پا افتادن شود و از آنجا که مردم در اوقات فراغتشان خسته نخواهند بود، فقط به دنبال سرگرمیهای منفعل و کسالت بار نخواهند رفت. دست کم یک درصد مردم وقتی را که صرف کار حرفه ای نمی کنند، احتمالاً به پیگیری اموری اختصاص خواهند داد که اهمیت اجتماعی دارند، و چون امرار معاش به این پیگیریها وابسته نخواهد بود، ابتکار عمل خواهند داشت و لازم نیست از معیارهایی پیروی کنند که پیران اهل بخیه وضع کرده اند البته مزایای فراغت تنها در این موارد استثنایی بروز نمیکنند. وقتی مردان و زنان معمولی از موهبت زندگی خوش برخوردار باشند نرم خوتر میشوند و کم تر آزار می رسانند و کم تر با بدگمانی به دیگران می.نگرند جنگ افروزی به کلی از میان خواهد ،رفت تا حدی به این دلیل و تا حدی به این . که جنگ مستلزم کار همگانی سخت و طولانی خواهد بود نیک طبعی، از میان همه ی سجایای اخلاقی، تنها چیزی است که جهان بیش از هر چیز به آن نیاز دارد و نیک طبعی ماحصل آرامش و امنیت است و نه ماحصل یک عمر کشمکش شاق و توان فرسا شیوه های مدرن تولید امکان آرامش و امنیت را برای همهی ما فراهم آورده است؛ ولی در عوض انتخاب ما این بوده است اضافه کاری یک عده و گرسنگی بقیه تا به حال کوشیده ایم همان قدر فعال و پرانرژی باشیم که در روزگار پیش از پیدایش ماشین آلات بوده ایم؛ از این حیث احمقانه رفتار کرده ایم، ولی دلیلی ندارد همچنان تا ابد احمقانه رفتار کنیم. 0 2 علی 1403/7/4 در ستایش بطالت برتراند راسل 3.9 24 صفحۀ 10 با این حال وقتی کسی به سبب شکست در سرمایه گذاری بی پول می شود، وی را قربانی یک بدبیاری می دانند که سزاوارش نبوده است؛ در حالی که ولخرج شاد را، که پولش را بشر دوستانه خرج کرده است، به چشم یک احمق و کودن می نگرند. 0 0
بریدههای کتاب در ستایش بطالت علی 1403/7/4 در ستایش بطالت برتراند راسل 3.9 24 صفحۀ 26 0 0 علی 1403/7/4 در ستایش بطالت برتراند راسل 3.9 24 صفحۀ 24 0 0 محمدرضا زاهدی 2 روز پیش در ستایش بطالت برتراند راسل 3.9 24 صفحۀ 36 تحقيقات قوياً نشان میدهند که در یک جامعه ی مفروض در یک زمان مفروض، ثروتمندان شادترند پاسخ به این پارادوکس ظاهری در این نکته نهفته است که مردم در کل، میخواهند ثروتمندتر از همردیفانشان باشند. این ثروت نسبی است و نه ثروت مطلق که در شادی دخیل است پس اگر یک فرد کمتر کار کند و کمتر از دیگران درآمد کسب کند احتمالاً کمتر خرسند و قانع می شود. ولی اگر همه ی افراد کمتر کار کنند و درآمدها هماهنگ شوند، نتیجه می تواند کاملاً متفاوت از آب درآید و این فراغت بیشتر برای هر فرد دقیقاً همان چیزی است که راسل از آن دفاع میکند. 0 4 علی 1403/7/4 در ستایش بطالت برتراند راسل 3.9 24 صفحۀ 13 ایده تکلیف ، از نظر تاریخ ، حربه ای بوده است در دست قدرتمندان تا افراد را وادار کنند به سود اربابان خود زندگی کنند نه خودشان. 0 0 علی 1403/7/4 در ستایش بطالت برتراند راسل 3.9 24 صفحۀ 8 پس کسی که پول به دولت قرض می دهد، نقش همان آدم بدهای آثار شکسپیر را دارد که آدم کش اجیر می کنند. ما حصل این کار اقتصادی افزایش توان نظامی دولت است که فرد پس اندازش را به او قرض می دهد. پس به وضوح بهتر است که آدم این پول را خرج کند، ولو برای مشروب یا قمار. 0 0 علی 1403/7/4 در ستایش بطالت برتراند راسل 3.9 24 صفحۀ 11 اخلاق کار همان اخلاق بردگی است و دنیای مدرن به آن نیازی ندارد. 0 0 محمدرضا زاهدی 2 روز پیش در ستایش بطالت برتراند راسل 3.9 24 صفحۀ 33 مهمتر از همه این که شادی و لذت زندگی جای اعصاب خراب ملال و سوء هاضمه را خواهد گرفت مقدار کار مطلوب آن قدر است که فراغت را سرورانگیز ،سازد، نه آن قدر که موجب از پا افتادن شود و از آنجا که مردم در اوقات فراغتشان خسته نخواهند بود، فقط به دنبال سرگرمیهای منفعل و کسالت بار نخواهند رفت. دست کم یک درصد مردم وقتی را که صرف کار حرفه ای نمی کنند، احتمالاً به پیگیری اموری اختصاص خواهند داد که اهمیت اجتماعی دارند، و چون امرار معاش به این پیگیریها وابسته نخواهد بود، ابتکار عمل خواهند داشت و لازم نیست از معیارهایی پیروی کنند که پیران اهل بخیه وضع کرده اند البته مزایای فراغت تنها در این موارد استثنایی بروز نمیکنند. وقتی مردان و زنان معمولی از موهبت زندگی خوش برخوردار باشند نرم خوتر میشوند و کم تر آزار می رسانند و کم تر با بدگمانی به دیگران می.نگرند جنگ افروزی به کلی از میان خواهد ،رفت تا حدی به این دلیل و تا حدی به این . که جنگ مستلزم کار همگانی سخت و طولانی خواهد بود نیک طبعی، از میان همه ی سجایای اخلاقی، تنها چیزی است که جهان بیش از هر چیز به آن نیاز دارد و نیک طبعی ماحصل آرامش و امنیت است و نه ماحصل یک عمر کشمکش شاق و توان فرسا شیوه های مدرن تولید امکان آرامش و امنیت را برای همهی ما فراهم آورده است؛ ولی در عوض انتخاب ما این بوده است اضافه کاری یک عده و گرسنگی بقیه تا به حال کوشیده ایم همان قدر فعال و پرانرژی باشیم که در روزگار پیش از پیدایش ماشین آلات بوده ایم؛ از این حیث احمقانه رفتار کرده ایم، ولی دلیلی ندارد همچنان تا ابد احمقانه رفتار کنیم. 0 2 علی 1403/7/4 در ستایش بطالت برتراند راسل 3.9 24 صفحۀ 10 با این حال وقتی کسی به سبب شکست در سرمایه گذاری بی پول می شود، وی را قربانی یک بدبیاری می دانند که سزاوارش نبوده است؛ در حالی که ولخرج شاد را، که پولش را بشر دوستانه خرج کرده است، به چشم یک احمق و کودن می نگرند. 0 0