بریده‌های کتاب قدرت بی‌قدرتان

نظام پسا توتالیتر همیشه و در هر قدم مردم را لمس می‌کند، اما همیشه با دستانی پوشیده در دستکش‌های ایدئولوژیک‌.

مردمی که تحت سلطه نظام پساتوتالیتر زندگی می‌کنند با تمام وجودشان می‌دانند که آنقدر ها هم مهم نیست که قدرت در دست یک حزب سیاسی باشد یا چند حزب،و این احزاب چه تعریفی از خودشان دارند و چه عنوانی به خودشان می‌دهند؛مسئله بسیار مهم‌تر این است که آیا در چنین نظامی امکان یک زندگی انسانی را دارند یا نه؟

در واقع ایدئولوژی یکی از ستون‌های استحکام و پایداری روبنای نظام است. اما این ستون روی زیربنای بسیار سستی ساخته شده است. ستونی ساخته‌شده بر پایهٔ دروغ‌ها. این ساختمان تا زمانی دوام خواهد آورد که مردم حاضر باشند زیر سقف دروغ زندگی کنند.

اصل اساسی در اینجا این است که صاحب قدرت صاحب حقیقت هم هست.

ایدئولوژی‌ وسیله ای فریبنده برای ارتباط با جهان است و این توهم را به آدمی میدهد که گویا شخصیتی اصیل ، شایسته و بااخلاق است . در عین حال میتواند شخصیتی باشد بدون اون فضایل و در پس پرده ی آن «سقوط اخلاقی» خودرا از تن دادن به وضع موجود پنهان کند