بریده‌های کتاب کلکسیونر عطر

عشق،خودخدمتی است.ما همه نوع کار برای آرامش خودمان می‌کنیم و آن را عشق می‌نامیم.

من مشتاق خروش رعد و برق هستم؛ آسمان تیره، فوران ناگهانی بارش سرد و طراوت بخش.

در حقیقت اوا، از مردم بیزارم، همیشه بیزار بودم...

مادام از سر مهربانی لبخندی زدو گفت:اکثر مردم تصور میکنن که یه الهام بخش باید مخلوقی باشه در نهایت ظرافت و وقار و با زیبایی مطلق؛چیزی  شبیه به الهه یونانی اما این تصور غلطیه حقیقت چیزی غیر از اینه؛در یه مخلوق الهام بخش،باید کمبود و فقدان چشم گیری از کمال دیده بشه.درواقع روزنه ای بازمونده بین اونچه که واقعا هست و اون چیزی که میتونست باشه.الهام بخش ایدئال،همون زنیه ک نقایص کوچک و تناقضاتش میتونه تورو وادار کنه تا فاصله های خالی شخصیتش رو پر کنی.اون واقعا محرک و مهیج خلاقیت توئه.فرصتی کم نظیر و بی نظیر در انتظار شکل گیری و خلق شدن!

تنها چیز مشترکی که بین ما آدم‌هاست،کمبودهایمان است.

دکتر ساده لوحانه، با تکبری دوست داشتنی گمان می کرد همه می خواهند تا ابد زندگی کنند.

بیشتر مردم گمان می‌کنند یک الهام‌بخش، مخلوقی با زیبایی و وقار و ظرافت کامل است، شبیه مخلوقات اسطوره‌ای یونان. آنها اشتباه می‌کنند. در حقیقت، باید کمبود قابلِ ملاحظه‌‌ای از کمال در یک الهام‌بخش وجود داشته‌ باشد؛ یک روزنه باز بین چیزی که هست و چیزی که ممکن است باشد.

عشق یک هنر بود.

این حرفم یادت باشد، خاکستری خیلی سریع سیاه می‌شود.

عطر باید یک داستان بگوید. داستانی از اینکه تو چه کسی هستی، چه کسی ممکن است باشی، شاید حتی از کسی که می ترسی بشوی..‌. همه این چیزها ممکن است. این عناصر بسیار خودمانی از یک زدن هستند، درست شبیه امضایش یا آهنگ صدایش و آن احساسات و حالات وجودش را که بدون نام و زبان هستند می رساند.

چطور می توانی دلت برای کسی تنگ شود که هرگز نشناخته ای!

« میخواهم به کافه بروم و با تو بنشینم . میخواهم سفارش چیزی را بدهی که من هرگز قبلا نخورده ام و سپس در موردش دستم بیندازی و میخواهم پیاده راه بروم ؛ هر جایی ، به طور خاص هیچ کجا ، برای ما که با هم مخالفت کنیم. »

مادام اضافه کرد:حفظ سادگی بسیار کار سخت و مشکلیه! سپس به آن ها پشت کرد وادامه داد: درنتیجه خلوص،از هر چیز دیگه ای زیباتر و جذاب تره.

_فرانکوس من آرزو دارم باران ببارد. _بله٬ مادموازل. _خب مجبورم با چه کسی درموردش صحبت کنم؟ _خدا، مادموازل

چیزی که برای گریس ، افت ناگهانی دما ، تاریکی آسمان و غرش آرام رعد ، آرامش و آسودگی را تداعی میکرد . او باران را بوییده بود .

خیلی سخت تلاش میکنیم و اغلب شکست می‌خوریم.آن را به خاطر داشته باش.