بریده‌های کتاب کلکسیونر عطر

مادام اضافه کرد:حفظ سادگی بسیار کار سخت و مشکلیه! سپس به آن ها پشت کرد وادامه داد: درنتیجه خلوص،از هر چیز دیگه ای زیباتر و جذاب تره.

_فرانکوس من آرزو دارم باران ببارد. _بله٬ مادموازل. _خب مجبورم با چه کسی درموردش صحبت کنم؟ _خدا، مادموازل

چیزی که برای گریس ، افت ناگهانی دما ، تاریکی آسمان و غرش آرام رعد ، آرامش و آسودگی را تداعی میکرد . او باران را بوییده بود .

خیلی سخت تلاش میکنیم و اغلب شکست می‌خوریم.آن را به خاطر داشته باش.

عشق،خودخدمتی است.ما همه نوع کار برای آرامش خودمان می‌کنیم و آن را عشق می‌نامیم.

من مشتاق خروش رعد و برق هستم؛ آسمان تیره، فوران ناگهانی بارش سرد و طراوت بخش.

در حقیقت اوا، از مردم بیزارم، همیشه بیزار بودم...

مادام از سر مهربانی لبخندی زدو گفت:اکثر مردم تصور میکنن که یه الهام بخش باید مخلوقی باشه در نهایت ظرافت و وقار و با زیبایی مطلق؛چیزی  شبیه به الهه یونانی اما این تصور غلطیه حقیقت چیزی غیر از اینه؛در یه مخلوق الهام بخش،باید کمبود و فقدان چشم گیری از کمال دیده بشه.درواقع روزنه ای بازمونده بین اونچه که واقعا هست و اون چیزی که میتونست باشه.الهام بخش ایدئال،همون زنیه ک نقایص کوچک و تناقضاتش میتونه تورو وادار کنه تا فاصله های خالی شخصیتش رو پر کنی.اون واقعا محرک و مهیج خلاقیت توئه.فرصتی کم نظیر و بی نظیر در انتظار شکل گیری و خلق شدن!

تنها چیز مشترکی که بین ما آدم‌هاست،کمبودهایمان است.

« میخواهم به کافه بروم و با تو بنشینم . میخواهم سفارش چیزی را بدهی که من هرگز قبلا نخورده ام و سپس در موردش دستم بیندازی و میخواهم پیاده راه بروم ؛ هر جایی ، به طور خاص هیچ کجا ، برای ما که با هم مخالفت کنیم. »