بریده‌های کتاب چراغ سبزها

وقتی فقط با هم زیر یک سقف زندگی می‌کنید، این زندگی‌کردن برای زمان حال است، و وقتی ازدواج می‌کنید، برای آینده.

تفکر باید باعث ساده‌ترشدن مسائل شود، نه این که آن‌ها را پیچیده‌تر کند.

یک بار که فهمیدی سیاه است، دیگر مثل قبل تاریک نخواهد بود!

حقیقت فقط زمانی ناراحت کننده است که دروغ می‌گوییم.

پیش از اینکه که کسی را قضاوت کنید، خودتان را آموزش دهید.

اگر در ترکیب ثابت نیستید و فکر می‌کنید لیاقت حضور در آن را دارید، حق انتخاب را از مربی‌ها بگیرید؛ آن‌قدر خوب بازی کنید که انکار ناپذیر شوید.

با شرایط یکسان یا توانایی‌های برابر به دنیا نیامده‌ایم، اما بایستی فرصت‌های برابر داشته باشیم. به عنوان انسان، ارزش‌هامان است که متحدمان می‌کند.

همهٔ ما برای تک‌تک لحظه‌های زندگی‌مان ساخته شده‌ایم. چه آن لحظه ما را بسازد، چه ما آن لحظه را بسازیم چه شکارچی باشیم، چه شکار ما برای آن لحظه ساخته شده‌ایم.

پنجاه سال است که در این زندگی‌ام، چهل‌ودو سال است که سعی می‌کنم معمای آن را حل کنم، و سی‌وپنج سال است که از سرنخ‌هایی که برای حل آن پیدا می‌کنم یادداشت برمی‌دارم.

چشم چراغ تن است؛ پس هرگاه چشم‌ات بسیط باشد، تمام تن‌ات روشن بُوَد. - انجیل متی، باب ۶ ، آیه ۲۲

معتقدم هرکاری که ردر زندگی انجام می‌دهیم بخشی از یک نقشه است. گاهی نقشه درست همان‌طور که می‌خواهیم پیش می‌رود، گاهی هم نه. این هم بخشی از نقشه است. همین که این موضوع را بفهمیم، خودش یک چراغ سبز است.

من ذاتا خوش‌بینم و شوخ‌طبعی همیشه یکی از بهترین معلم‌‌هایم بوده. این ویژگی به من کمک کرده با رنج، فقدان و بی‌اعتمادی کنار بیایم. من بی‌نقص نیستم؛ نه، همیشهٔ خدا پا توی لجن می‌گذارم و تازه وقتی به کثافت کشیده شدم می‌فهمم! اما یک چیزی را خوب یاد گرفته‌ام، و آن این است که چه‌طور کفش‌ایم را پاک کنم و به راهم ادامه دهم.

عادت‌های خوبی خلق می‌کنم و برده آن‌ها می‌شوم.

من… من آن شب با زن رویاهایم ازدواج نکردم،من با بهترین زنی که در دنیا برایم وجود داشت، ازدواج کردم. […]و برای اولین بار در زندگی‌ام احساس کردم که می‌توانم سکندری بخورم ولی زمین نیفتم.

توی نور کم، همه‌چیز بهتر به نظر می‌رسد.

یکی از مجله‌های معروف با تیتر درست این جمله را روی عکسم چاپ کرده بود:« متیو مک‌کانهی سینما را نجات می‌دهد!» نجات دادن سینما؟ من حتی خبر نداشتم سینما به نجات‌دادن نیاز دارد! و تازه اگر هم داشته باشد، مطئن نبودم بخواهم مسئول نجات‌دادن‌اش باشم. من فقط می‌خواستم بازیگر باشم و نقش آدم‌هایی را بازی کنم که داستان‌شان برایم جالب یا مهم بود.