بریده‌های کتاب می میرم به جرم آن که هنوز زنده بودم

از گلی که نچیده ام عطری به سرانگشتم نیست خاری در دل است.

ای اشتیاق به زیستن مرا دریاب و به خانه‌ی او ببر به حقارت این سبد پاره‌ نگاه نکن موسایی حمل می‌کند.

موریانه‌ای که به خوردن خانه‌اش مشغول است، نامش #انزوا ست.

می میرم به جرم آن که هنوز زنده بودم.

ژرفاژرف و سرد است دریا چگونه نمی ترسد از خود در این تاریکی.

قصه که تمام میشود آدم ها به کجا می روند

سنجاقكى كه از صداى تو شكل می گيرد بر خاك ترى می نشيند كه شعرم از آن می رويد صدايم كن.

از گلی كه نچيده ام عطرى به سر انگشتم نيست خارى در دل است.

ای اشتیاق به زیستن مرا دریاب و به خانه ی او ببر به حقارت این سبد پاره نگاه نکن موسایی حمل می‌کن

سخت است آدم‌برفی سخت است روشنایی روز را دوست داری دل‌دل می‌کنی نکند بیاید.