بریده‌های کتاب همنام

بعضی چیزها را هیچ وقت نمیشود از آدمها جدا کرد ، حالا هر چقدر هم که موج سرنوشت آنها را از اصلشان دور کرده باشد.

« فابل، اون شرارت های زیادی در وجودش داره.» با حالتی معنا دار نگاهش کردم. « هممون داریم.»

بعضی چیز ها را هیچ وقت نمی شود از آدم جدا کرد، حالا هر چقدر هم که موج سرنوشت آن ها را از اصلشان دور کرده باشد.

گمون نکنم از شب تولدت تا الان یه شب با آرامش چشم هام رو روی هم گذاشته باشم.

بعضی چیزها را هیچ وقت نمی‌شود از آدم‌ها جدا کرد ،حالا هر چقدر هم که موج سرنوشت آنها را از اصلشان دور کرده باشد.

احساس کردم دوباره کودک شده ام،شکننده شده ام و بیش از هر چیز احساس تنهایی می کردم.🖤❤🌊

دلم می‌خواست او را دربربگیرم، ولی دیوارهایی که دور خودش کشیده بود زیادی بلند بودند.

بعضی چیز هارا هیچ وقت نمی شود از آدم ها جدا کرد، حالا هرچقدر هم که موج سرنوشت آن هارا از اصلشان دور کرده باشد...

آدم هیچ‌وقت واقعاً نمی‌تونه کسی رو بشناسه

ما هر دو تا عمر داشتیم می‌بایست به‌خاطر عشقمان به یکدیگر ، تاوان پس می‌دادیم.

آن شب برای اولین بار لایه‌ی درونی وجودش را دیدم، هر چند لحظه ای گذرا بود.

"شاید ایزولدی به روزهای گرم و روشن روی عرشه ی کشتی، و شب های آرام در تختخواب های ننویی زیر عرشه آن فکر می کرد. شاید رویای این ها را داشت. شاید رویای مرا داشت. "

من فقط یک غواص جوالی یا مهره ای در کشمکش میان زولا و وست نبودم،من دختر سینت بودم و پیش از ترک لونا کاری میکردم که تک تک خدمه عوضی این کشتی این را بدانند

این زنجیره‌ی اندوهناک حوادث به‌شکل زیبایی ما را به هم متصل کرده بود.

بعضی چیز ها وجود دارند که فارغ از دور بودن شخص از خانه اش نمی توان آن ها را از او گرفت.