بریده‌های کتاب باشگاه قتل پنجشنبه

او می تواند صدای نا آرامی های صلح آمیز و مودبانه پایین تپه را بشنود.

در زندگی باید یاد گرفت به روز های خوب اهمیت داد. باید آن ها را در جیب گذاشت و با خود این ور و آن ور برد.

حس می کنم در چشمم اشک جمع می شود و الان وقتش نیست.

همیشه نگاه‌تان به جایی باشد که خبری نیست، چون خبر ها همان جاست.

همیشه بار اول را می دانید، اینطور نیست؟ اما کم پیش می آید بدانید بار اخرتان است

تونی معتقد به شانس نیست، او معتقد به سخت کوشی است. اگر نتوانید آماده نشوید، آماده می شوید که نتوانید.

ولی خب نسبتا تلاش کرده ام تا به چنین مرحله از بی تفاوتی برسم. بگذریم، چیزی نیست که از آن گله کنم، می دانم.

من تفاوت بین تنها بودن و تنها ماندن می دانم، و برنارد تنها مانده است.

حالا اشک های حسابی مزخرف آمده‌اند. می گذارم بریزند. اگر آدم ها هر از گاهی گریه نکند، کارش به جایی می کشد که همیشه گریه خواهد کرد.

اگر بود