بریده‌های کتاب نازنین

این هم خیلی عجیب است که اصلا خوابم نمی آید. معمولا آدم در مواجهه با غمی سنگین یا بعد از یک توفان شدید روحی مدام می خواهد بخوابد. می گویند محکومان به اعدام شب آخر زندگی شان به خواب سنگینی می روند. همین طور هم باید باشد، قانون طبعیت است؛ و گرنه آدم توان تحمل سختی را نخواهد داشت..

کاش چشمانش را باز کند برای یک لحظه ... حتی برای یک دم...

هرکس گناه کارتر است مستحق رحم و شفقت بیش تری است.

دوستم داشت یا، دقیق‌تر بگویم، می‌خواست دوستم داشته باشد. بله، همین هم بود. می‌خواست دوست بدارد و دنبال عشق ورزیدن بود.

آونگ ساعت می‌رود و می‌آید، کار دیگری که ندارد، دلش برای چیزی نسوخته، غمی ندارد.

من همچنان ساکت بودم و به خصوص با او حرفی نمی‌زدم؛ تا همین دیروز. چرا حرف نمیزدم؟ چون هرچه باشد من هم غرور دارم. می‌خواستم او، بدون کمک من و البته نه از روی چرندیات پست فطرت ها، خودش به تنهایی همه چیز را بفهمد، حدس بزند و مردش را بشناسد!

شما طردم کرده بودید ، شما آدم‌ها . با آن سکوتِ تحقیر آمیزتان من را راندید . درست در برهه‌ای که پر شور ترین احساساتم را نثارشان می‌کردم ، جواب اشتیاقم را با آزار دادید و تا آخر عمر رنجیده خاطرم کردید . حالا من مسلماً حق دارم بین شما و خودم دیوار بکشم .

هیچ جوابی لازم نیست به من بدهی. اصلا نادیده‌ام بگیر. فقط بگذار از گوشه‌کناری تماشایت کنم،مثل یکی از وسایل خانه.

همه چیز مرده، هرجا را نگاه کنی جز نعش نمی‌بینی. فقط یک مشت ادم مانده اند و دورشان جز خاموشی هیچ نیست.

من استادِ حرف زدن در سکوتم! کل زندگی‌ام در سکوت حرف زده‌ام و در سکوت تراژدی های زیادی را با خودم زندگی کرده‌ام .

البته تمام ترس و وحشتم هم دقیقاً از همین است؛ این که همه‌چیز را می‌فهمم!

"فاوست را خوانده‌اید؟" "نه... یعنی با دقت نخوانده‌ام." "پس یعنی اصلاً نخوانده‌اید."

درد این‌جاست که آدمیزاد روی زمین تنهاست.

من گاهی چنان خودم را بر می‌انگیختم که انگار عمدی در کارم بود. عقل و دلم را طوری فریب می‌دادم و به شورش در می‌آوردم که گویا واقعاً او کاری کرده و از دستش ناراحت شده‌ام. مدتی به همین منوال می‌گذشت، اما نفرت و ناراحتی‌ام هرگز پا نمی‌گرفت و در وجودم ریشه نمی‌دواند. بله، خودم هم احساس می‌کردم که انگار این کارهایم فقط بازی است.

درد اینجاست که آدمیزاد روی زمین تنهاست.

آخ،زن عاشق معایب و حتی بدجنسی‌های مرد محبوبش را توجیه می‌کند،طوری که خود مرد هم تا به حال نتوانسته باشد چنین توجیهاتی برای بدی‌هایش بیاورد.