بریده‌های کتاب نبرد من

ظریف ترین زنان هنگامی که زندگی و فرزندانشان در خطر باشد به ماده شیر مبدل می شوند و اراده نجات نژاد و قوم و سرزمین مادری یا دولت که حامی نژاد است در همه اعصار نیروی محرک بوده است و انسان ها را وادار به روبه رو شدن با سلاح های دشمن خود کرده است..

هر چه یک کشور بزرگتر باشد کمتر جرات حمله به آنرا خواهند کرد.وسعت یک کشور ضامن امنیت آن است

آنچه که امروزه در غرب از آن به عنوان آزادی خواهی نام برده می شودچیزی نیست به جز فلسفه ای که نظریه مارکسیست در آن دخالت کامل دارد.هدف این مکتب نابودی فرهنگ جوامع و باورهایی است که در آن ریشه دوانده است.

کشتن خائنان کوچک در حکومتی که خائنان بزرگ از هر کیفری جان سالم به در میبرند کاری بس احمقانه است.

تنها یک یهودی می‌تواند به ستایش از نهادی بپردازد که به اندازه خود او، فاسد و دروغگوست.

چقدر مشکل بود در مقابل مردمانی که حرف راست و حقیقت برای آنها مفهوم نداشت و به قدری زرنگ و ماهر بودند که با سفسطه انکار مینمودند با منطق و دلیل پیش رفت (به صفحه کتاب توجه نکنید صوتی گوش میدم نمی دونم صفحه چنده)

چنان چه یهودیان و مارکسیست ها حاکم بر سرنوشت این کره خاکی شدند،آنگاه باید به حال نوع بشر گریست،زیرا تنها نابودی انتظارشان را می کشد و بس

ملت های بسیار متمدن ولی محروم از همه چیز بایستی به سبب محدودیت های زمین خود از تکثیر موالید جلوگیری کنند در حالی که ملل دیگر که استعداد نداشتند نتوانستند از مزایای طبیعت که در اختیارشان گذاشته شده بهره گیرند در این زمین ها بجای افراد انسانی حیوانات درنده را تربیت کنند و نتیجه این سیاست ها آن خواهد شد که روزی دنیا به تصرف کسانی در خواهد آمد که تمدن ندارند ولی در اثر کار وحشی گری صاحب دنیا شده اند

نمیدانم چرا آدم‌های تحصیل کرده افراد کند ذهن دارای مدرک تحصیلی را برتر از افراد توانمند بدون مدرک میپندارند.

تبلیغات سلاح است و اگر کسی نداند که از آن چگونه استفاده کند خودش را منفور نشان خواهد داد

همیشه مبارزه موفقیت آمیز علیه ایمان بسیار دشوارتر از جنگ علیه دانش و آگاهی است. احترام در معرض تغییر قرار میگیرد اما عشق به ندرت. خود ماهیت نفرت از چیزی که تنفر نسبت به آن ابراز میشود پایداری بیشتری دارد.

یهودیان بهتر از هرکس دیگری می‌دانستند که چگونه می‌توان از دروغ و تهمت بهره‌برداری کرد.

آریاییان با میل و رغبت، منِ شخصی خود را تابع رفتار عمومی می‌کنند و هنگامی که ضرورت اقتضا کند حتی جان خود را فدای جامعه می‌کنند.