بریده‌های کتاب کتابخانه نیمه شب

شهرت کامل یعنی وقتی به جایی برسی که با کمی تلاش بتوانی قهرمان، نابغه یا حتی خدا به چشم بیایی. اما اشکالش خطرناک بودنش بود، چون به همان راحتی می‌شد مثلا به یک شیطان یا آدم شرور یا فقط موجودی احمق و نادان سقوط کرد.

"میتونی همه چیز داشته باشی و در عین حال هیچ چیزی رو حس نکنی"

به نورا گفت:« بازی رو ساده میشه یادگرفت، ولی توش استاد شدن خیلی سخته. هر حرکتی که میکنی دروازه دنیای تازه ای از احتمالات رو به روت باز میکنه.» 289 «هر آدمی توی زندگی اش میلیون ها میلیون تصمیم میگیره؛ بزرگ و کوچک. هر زمانی که به جای تصمیم الف، تصمیم ب گرفته بشه، نتیجه هم متفاوت خواهد شد. با هر تصمیم یه تغییر بی بازگشت رخ میده که در ادامه اش باعث تغییرات دیگه ای میشه...»378

با اطمینان به سوی رویاهایت قدم بردار و آن زندگی را تجربه کن که تصورش کرده بودی!

هرگز هیچ همراهی به اندازه تنهایی نمی تواند برای انسان همراه باشد. ترجمه:ابوالفضل بهمن یار

ثور در والدن نوشته بود :« اگر کسی با اعتمادبه‌نفس در مسیر رویاهایش جلو برود و تلاش کند همان‌طور که تخیل کرده زندگی کند، به موققیتی خواهد رسید که کسی در عرصه‌ی عمومی انتظارش را ندارد.»

آدم ها هم مثل شهرند. نمی‌شود به خاطر چند بخش کمتر جذابشان، به کل آنها را کنار گذاشت. شاید جاهایی دارند که آدم خیلی ازشان خوشش نمی‌آید، مثلاً حومه‌ی شهر و کوچه های فرعی تاریک و خطرناک، امّا بخش های خوبی هم دارند که حضور در آنها را ارزشمند می‌کند.

او برای این زندگی ساخته نشده بود.هر حرکتی که کرده بود اشتباه بود، هر تصمیمی که گرفته بود فاجعه بود و هر روزش از آن کسی که می خواست باشد اندکی پس رفته بود. شناگر ، موسیقی دان، فیلسوف ، شریک زندگی ، جهانگرد، یخچال شناس، خوشبخت، معشوق ، هیچکدام نشده بود

لحظات خوش هم اگر به اندازه کافی مهلت داشته باشند، می‌توانند به درد تبدیل بشوند.

نافرمانی بنیاد حقیقی آزادیه، فرمانبرها مجبورن برده باشن.

ترس از عشق همان ترس از زندگی است، و کسی که از زندگی بترسد، مرده ای بیش نیست!

هر زندگی از میلیون ها تصمیم شکل گرفته است که بعضی از آنها بزرگ هستند و بعضی کوچک، اما هر تصمیمی که گرفته میشود، نتیجه تغییر میکند، تغییری جبران ناپذیر که خود موجب تغییرات دیگر میشود

زندگی پر از پدیده های حیرت انگیزه

ثورو میگفت: با اطمینان به سوی رویاهایت قدم بردار. آن زندگی ای را تجربه کن که تصور کرده ای.

کشف بزرگی است که بفهمی می‌خواهی به همان‌جایی پناه ببری که از آن گریخته بودی. که بفهمی زندان یک مکان نیست، زندان چشم‌انداز تو از زندگی است.

ثورو در والدن نوشته بود :« اگر کسی با اعتماد به نفس در مسیر رویاهایش جلو برود و تلاش کند همانطور که تخیل کرده زندگی کند، به موفقیتی خواهد رسید که کسی در عرصه عمومی انتظارش را ندارد.» او همین طور در نظر گرفته بود که بخشی از این موفقیت نتیجه تنها بودن است. «من هیچگاه همراهی پیدا نکردم که قابل معاشرت تر از تنهایی باشد.» نورا در آن لحظه همین احساس مشابه را داشت.

اگه می‌فهمیدم هیچ شیوۀ زندگی ای نیست که بتونه ما رو در برابر غم ایمن کنه ، همه چیز خیلی ساده تر میشد. فقط باید بفهمیم که غم هم در عمل بخشی از ذاتِ شادیه.