بریده‌های کتاب کتابخانه نیمه شب

میتوانی در بهترین رستورانها غذا بخوری، هر کار لذت بخشی را تجربه کنی، در سائوپائولو جلوی بیست هزار نفر آهنگ بخوانی ، هزاران نفر تشویقت کنند، به آن سر زمین سفر کنی، میلیونها نفر در اینترنت دنبالت کنند، حتی در المپیک مدال ببری، اما تمام اینها بدون عشق کوچک ترین معنایی ندارد.

این زندگی هایی که در حسرت نزیستنشان هستیم مشکل حقیقی ما نیستند. مشکل خود حسرت است. این حسرت است که ما را پژمرده و تباه می‌کند و باعث می‌شود خودمان و افراد دیگر را بدترین دشمنان خود احساس کنیم

" آنچه که نگاهش می کنی اهمیتی ندارد، آنچه که می بینی مهم است."

سرکشی بنیادِ حقيقی آزادیه. سرنوشت فرمان‌بَرها اینه که درنهایت برده بشن.

خواستن واژه جالبیه.معنیش فقدانه. گاهی اگر اون فقدان رو با چیزه دیگه ای پُر کنیم. خواسته ی اصلی به کلی ناپدید می شه.شاید بیشتر از مشکل خواستن، مشکل فقدان داری. شاید زندگی ای باشه که توش واقعا بخوای زنده بمونی

سه ساعت پیش از اینکه تصمیم به مردن بگیرد تمام وجودش از درد حسرت تیر می‌کشید گویی ناامیدی و درماندگی ذهنی در تک تک اعضای بدنش نفوذ کرده بود با خود فکر کرد که حال و روز همه بدون او بهتر است و...

در نظر نورا شنا کردن هنر بود ، و اصل آن محض و ناب بودن بود ، مثل هر هنر دیگری: هر قدر روی فعالیت های هنری متمرکز شوی ، از چیز های دیگر فاصله بیشتری میگیری ، یعنی دیگر تو نیستی و تبدیل به اثری میشوی که می آفرینی.

برای همه چیز بودن لازم نیست همه چیز را تجربه کنیم ؛ چون احتمالا همین حالا هم بی پایان هستیم . تا زمانی که زنده‌ایم ، بی نهایت احتمال متفاوت برای زندگی آینده پیشِ رویمان است .

درک وسعت جهان برای هیچ انسانی مقدور نیست؛ اما وقتی انسان به وسعت جهان پی می برد ، وقتی اتفاقی باعث میشود پرده ها کنار بروند و عظمت هستی را به انسان نشان دهند، خواهی نخواهی ، امید ظاهر میشود و درست مانند گل سنگی که به سخره ها می چسبد ، با سر سختی در وجود انسان ریشه می دواند .

+ خب میبینی ؟ گاهی اوقات حسرت ها اصلا بر اساس واقعیت نیستن...گاهی اوقات حسرت ها همش دری وری هستن! - ولی من هنوز نفهمیدم! چرا با اینکه میدونستین، اجازه دادین وارد اون زندگی بشم؟ +چون نورا جان، گاهی برای یادگرفتن زندگی فقط باید زندگی کرد !...

she imagined, now, what it would be like to accept herself completely. every mistake she had ever made. every mark on her body. every dream she hadn't reached or pain she had felt. every lust or longing she had suppressed. she imagined accepting it all. the way she accepted nature.

می تونی همه چیز داشته باشی و هیج چیز حس نکنی!

هر آدم مثل یک شهر است. نمیشود بگذاری چند چیز ناخوشایند تو را از کل شهر بیزار کند. شاید تکه هایی باشد که دوست نداشته باشی؛چند محله کثیف یا چند محله خلاف ، ولی چیزهای خوب باعث میشوند آن آدم ارزشش را داشته باشد.

اگه همیشه به دنبال معنای زندگی بگردی ، هرگز زندگی نمی کنی .

یکی از قانون های اساسی زندگی این است: هرگز به کسی که بی دلیل با نیروهای خدماتی پایین تر از خودش بی ادب است، اعتماد نکن.

هر انسانی شبیه یک شهر است. نباید اجازه دهید که چند ویژگی نامطلوب یک انسان، باعث شود به کلی او را کنار بگذارید. ممکن است برخی ویژگی های او را نپسندید. همیشه چند خیابان به درد نخور در هر شهری وجود دارد؛ اما حتما چیزهای با ارزشی هم یافت می شود.

_من اینجا خوشحالم. _اما نیستی. راست میگفت.بیماری روح،درونش را فاسد کرده بود.مغزش میخواست خودش را بالا بیاورد‌.لبخندش را بیشتر کرد.