بریده‌های کتاب بی خانمان

ادم با خشونت چیز زیادی به دست نمی‌اره، اما با مهربونی خیلی کارها میشه انجام داد. من با حیوون‌ها خشونت به خارج نمی‌دم، چون هرچی باشه، اون ها حیوونن. اگه بزنم‌شون موجودات ترسویی بار می‌آن. ترس، هوش رو از کار می‌اندازه.

وقتی همه چیز خوب پیش می‌ره، آدم بدون اینکه خیلی اهمیت بده کی باهاشه، به زندگی ادامه میده، اما وقتی شرایط سخت می‌شه، وقتی به بیراهه می‌افتی و بدتر از همه، وقتی پیر می‌شی، دوست داری به یه نفر تکیه کنی.

من اون بچه رو دوست دارم، اون هم من رو دوست داره. درس زندگی ای که من بهش میدم، خیلی خیلی بهتر از اون چیزیه که شما بهش می دین. درسته که براش امکان تحصیل فراهم میکنین، درسته که افکارش رو شکل میدین، اما شخصیتش رو نمی سازین. فقط سختی های زندگی میتونه شخصیت ادم رو بسازه. اون نمیتونه پسر شما باشه، پسر منه، هر قدر که با نمک باشه، زندگی با من براش بهتر از اینه که اسباب سرگرمی پسرتون باشه. من میتونم بهش درس زندگی بدم.

وقت هایی هست که دل آدم می‌تواند بهتر و دورتر از چشم های تیزبین ببیند.

«کسانی که رنج کشیده‌اند، بیشتر می‌توانند دل دیگران را بفهمند.»

وقت‌هایی هست که دل آدم می‌تواند بهتر و دورتر از چشم‌ های تیزبین ببیند‌.