بریده‌های کتاب صد سال تنهای مارکز

گفت: "نمی‌رویم. همین جا می‌مانیم چون اینجا صاحب یک بچه شده‌ایم". شوهرش گفت: "هنوز هیچکس‌مان اینجا نمرده. آدم تا وقتی یک مُرده زیر خاک نداشته باشد متعلق به جایی نیست". یک مُرده زیر خاک نداشته باشد متعلق به جایی نیست". اورسولا، با قاطعیتی مهربانانه، جواب داد: "اگر لازم باشد بمیرم تا اینجا بمانید، حرفی نیست: حاضرم بمیرم".

-این کار دیوانگی محض است! -دیوانگی نیست، جنگ است...

《همیشه بدبختی تازه، بدبختی پیشین را از یاد انسان می‌برد》

《نمی‌توانست بفهمد که چگونه امکان دارد حالتی ایجاد شود که انسان به خاطر اختلاف عقیده مجبور به جنگیدن شود.》

-این روابط(عاشقانه) چگونه است؟ -درست مثل زلزله! همه چیز را می‌لرزاند!

-به تازگی فهمیده‌ام که دلیل نبردهایم، چیزی جز غرور نبوده. -خیلی بد شد! -بله، ولی به هر حال بهتر از این است که اصلا ندانیم به چه دلیلی می‌جنگیم...و یا مثل تو. جنگیدن به خاطر چیزی که برای هیچکس معنی و مفهوم ندارد...

-فکر می‌کردی زمان نباید بگذرد؟ -بله، زمان می‌گذرد، ولی فکر نمی‌کردم با این سرعت!

در جنگ خدا با شیطان احتمالا شیطان پیروز شده و حالا شیطان بر جهان فرمانروایی می کند و بدون اینکه هویت اصلی خودش را فاش کند مردم نادان را اسیر می کند

تو بهتر از من می‌دانی که همه‌ی دادگاه های نظامی حرف مفت‌ است. تو در حقیقت، قصاص جنایت دیگران را پس می‌دهی.

از خود می‌پرسید آیا بهتر نبود که می‌رفت و در قبر خود می‌خوابید و می‌گذاشت رویش خاک بریزند. بدون وحشت از خدا می‌پرسید که آیا واقعا خیال می‌کند مخلوقاتش از آهن درست شده اند که بتوانند این همه درد و بدبختی را تاب بیاورند؟

گذشته، دروغی بیش نیست و خاطره، بازگشتی ندارد و هر بهاری که می‌گذرد، دیگر بر نمیگردد و حتی شدیدترین و دیوانه کننده ترین عشق ها نیز حقیقتی ناپایدار است.

گاهی انسان در میان جمع هم تنهاست.

کار دنیا وقتی که انسان با قطار درجه ی یک مسافرت کند ولی ادبیات با واگن کالا جا به جا شود ،تمام است. #صد_سال_تنهایی

«گذشت زمان همه چیز را از یاد می‌برد، حتی آن چیزهایی را که روزی برای زنده ماندن به آن‌ها چنگ زده بودیم.»

«گذشته هیچ‌گاه نمی‌میرد، حتی اگر فراموشش کنیم، باز هم در گوشه‌ای از زندگی‌مان نفس می‌کشد.»

همیشه به خاطر داشته باشند که گذشته دروغی بیش نیست و خاطره بازگشتی ندارد و هر بهاری که میگذرد،دیگر برنمی‌گردد و حتی شدید ترین و دیوانه کننده ترین عشق ها نیز حقیقتی ناپایدار است.

« تصور نمی‌کرد پایان دادن به جنگ تا چه اندازه مشکل‌تر از آغاز کردن آن است. »

« نگران نباش! مردن خیلی سخت‌تر از زنده ماندن است. انسان‌ها به سادگی نمی‌میرند!»

« پس معلوم می‌‌شود همه ما برای رسیدن به یک هدف مشترک با هم مبارزه می‌کنیم؛ قدرت!»