بریده‌های کتاب رباعیات خیام

از منزل کفر تا بدین یک نفس است از عالم شک تا به یقین یک نفس است این یک نفس عزیز را خوش می‌دار چون حاصل عمر ما همین یک نفس است

چون عهده نمی شود کسی فردا را حالی خوش کن تو این دل شیدا را می نوش به ماهتاب، ای ماه که ماه بسیار بتابد و نیابد ما را

یک روز ز بند عالم آزاد نیم یک دم زدن از وجود خود شاد نیم شاگردی روزگار کردم بسیار در کار جهان هنوز استاد نیم

ای کاش که جای آرمیدن بودی