بریده‌ای از کتاب آشنایی با قرآن جلد دو اثر مرتضی مطهری
1404/3/20
4.7
1
صفحۀ 89
ما دو جور جهل داریم: جهل بسیط و جهل مرکب. جهل بسیط آن است که انسان چیزی را نمی‌داند ولی خودش هم می‌داند که نمی‌داند. اینگونه جهل زود برطرف می‌شود، زیرا وقتی انسان چیزی را نداند، و بداند که نمی‌داند، در مقام دانایی آن برمی‌آید و یا لااقل به حرف دیگران گوش می‌دهد که اگر حقیقت است بپذیرد. بالاخره این جهل خیلی خطر ندارد. ولی جهل مرکب آن است که انسان نمی‌داند ولی نمی‌داند که نمی‌داند. اینگونه جهل علاجناپذیر است، چون غرور نمی‌گذارد جهل برطرف شود؛ چنانکه اغلب مدعیان روشنفکری اینچنیناند و به دلیل اینکه هیچ نمی‌فهمند این ادعا را دارند!
ما دو جور جهل داریم: جهل بسیط و جهل مرکب. جهل بسیط آن است که انسان چیزی را نمی‌داند ولی خودش هم می‌داند که نمی‌داند. اینگونه جهل زود برطرف می‌شود، زیرا وقتی انسان چیزی را نداند، و بداند که نمی‌داند، در مقام دانایی آن برمی‌آید و یا لااقل به حرف دیگران گوش می‌دهد که اگر حقیقت است بپذیرد. بالاخره این جهل خیلی خطر ندارد. ولی جهل مرکب آن است که انسان نمی‌داند ولی نمی‌داند که نمی‌داند. اینگونه جهل علاجناپذیر است، چون غرور نمی‌گذارد جهل برطرف شود؛ چنانکه اغلب مدعیان روشنفکری اینچنیناند و به دلیل اینکه هیچ نمی‌فهمند این ادعا را دارند!
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.