بریده‌ای از کتاب یادداشت های یک دیوانه و هفت قصه دیگر اثر نیکلای واسیلیویچ گوگول

نمی‌دونم خیلی جالبه. توی جنایات و مکافات هم از یه جهتی مثلِ این کنایه هست (راسکولنیکف داره توی خیابون راه می‌ره و ژنده‌پوشه و از خودش و وضعیتی که توش هست اصلا راضی نیست. بعد تو اثر اینجوریه):
آغاز نقل قول
با این همه، هنگامی که گاریِ بسیار بزرگی که یابویی نکره آن را می‌کشید از کنارش گذشت و مردی مست که هیچ نمی‌دانست چرا و به کجا می‌شتابد از بالای گاری فریاد زد: "هی، تو، با آن کلاه آلمانی!"_ و با اشاره به او نعره زد _ مرد جوان [راسکولنیکف] خشکش زد و بی‌اختیار کلاهش را محکم چسبید [...] راسکولنیکف گیج و حیران با خود گفت:  "دقیقا می‌دانستم، درست همان‌طور که فکر می‌کردم! این از همه چیز بدتر است! چیز احمقانه‌ای مانند این، یک چیز کوچک و بی‌اهمیت، ممکن است نقشه را خراب کند! بله، کلاه زیادی جلب توجه می‌کند... مضحک است، بنابراین جلب توجه می‌‌کند..."
 پایان نقل قول
 

اینجوری هم که اینجا داستایفسکی رفته سراغش انگار یه کلیشه و فهم عرفی در مورد آلمانی‌هاست در روسیه.
نمی‌دونم تماما دارم حدس می‌زنم، احتمال داره برای آلمانی‌ها مشکلی داخلی پیش اومده بوده و فقیرها و ندار‌هاشون از سر اجبار مهاجرت کرده بودن روسیه و فقیر و گدا شدن و این تصویر رو نویسنده‌های روس به عنوان فهم عرفی توی اثر نشون می‌دن (فقیر بودن و مهاجر/بی‌وطن بودن. از لحاظ تفاوت دینی هم که تفاوت روس‌ها با اروپای قاره‌ای خیلی مشهوره. روس‌ها مسیحیِ ارتودوکس‌اند، آلمانی‌ها کاتولیک و پروتستان. اینم می‌تونه مهم باشه.). یعنی این رو می‌گن چون نیاز به توضیح نمی‌بینن.

بازم می‌گم، این تماما حدسه. 
@SAH.Hashemi04