بریده‌ای از کتاب مرگ ایوان ایلیچ اثر لی یف نیکالایویچ تولستوی

هیچ کس آن جور که او می خواست غم او را نمی خورد. او گاهی بعد از رنج طولانی بیش از همه چیز دلش میخواست کسی برایش مثل طفل بیماری غم خواری کند. دلش می خواست مثل طفلی که ناز و نوازشش می کنند رویش را ببوسند یا برایش اشک بریزد و دل داری اش بدهند.