بریده‌ای از کتاب تنگنا:حکایت یک سرگشتگی روانی اثر لئونید نیکلایویچ آندری یف
1404/1/9 - 23:48
صفحۀ 29
غیر اجتماعی بودن نسبی من می تواند به مردم گریزی تعبیر شود ، مشخصه ای که البته نشانه ی عقل سلیمی است که تنهایی و خلوت با خودش و کتاب هایش را به معاشرت های بیهوده و گفت و گو های پوچ ترجیح می دهد .
غیر اجتماعی بودن نسبی من می تواند به مردم گریزی تعبیر شود ، مشخصه ای که البته نشانه ی عقل سلیمی است که تنهایی و خلوت با خودش و کتاب هایش را به معاشرت های بیهوده و گفت و گو های پوچ ترجیح می دهد .
(0/1000)
شکیلا دلیر
1404/1/13 - 19:31
0