بریده‌ای از کتاب عشق خدا، چرایی و چگونگی اثر محمدحسن وکیلی
1403/9/8
صفحۀ 67
کسی که برای خدا کار می‌کند، همیشه نفر اول است و همیشه برنده است. کار کردن برای خدا در این عالم بازندگی ندارد. اما کسی که برای غیر خدا کار می‌کند اگر به نتیجه دلخواهش نرسد، افسوس می‌خورد و احساس می‌کند تمام زحمت‌هایش به هدر رفته است. مومن تنها در صورتی افسوس می‌خورد که احساس کند در انجام وظیفه‌اش کوتاهی کرده است. کسی که وظیفه‌اش را برای خدا انجام می‌دهد همیشه سرخوش است. لذا اگر در اتفاقی به خاطر نتیجه کار غصه و افسوس خوردیم معلوم می‌شود که نیت ما خدایی نبوده است.
کسی که برای خدا کار می‌کند، همیشه نفر اول است و همیشه برنده است. کار کردن برای خدا در این عالم بازندگی ندارد. اما کسی که برای غیر خدا کار می‌کند اگر به نتیجه دلخواهش نرسد، افسوس می‌خورد و احساس می‌کند تمام زحمت‌هایش به هدر رفته است. مومن تنها در صورتی افسوس می‌خورد که احساس کند در انجام وظیفه‌اش کوتاهی کرده است. کسی که وظیفه‌اش را برای خدا انجام می‌دهد همیشه سرخوش است. لذا اگر در اتفاقی به خاطر نتیجه کار غصه و افسوس خوردیم معلوم می‌شود که نیت ما خدایی نبوده است.
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.