بریده‌ای از کتاب مرگ ایوان ایلیچ اثر لی یف نیکالایویچ تولستوی
1404/3/5
صفحۀ 79
و پیوسته همین بود. گاهی شرار امیدی در دلش می‌درخشید و گاهی دریای آشفته‌ی ناامیدی بود و مدام درد و درد و مدام اندوه سیاه که جانش را می‌گزید.
و پیوسته همین بود. گاهی شرار امیدی در دلش می‌درخشید و گاهی دریای آشفته‌ی ناامیدی بود و مدام درد و درد و مدام اندوه سیاه که جانش را می‌گزید.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.