بریده‌ای از کتاب درگاه این خانه بوسیدنی است اثر زینب عرفانیان

بچه هایم آنقدر خوب بودند که همه زندگی شان در یک جمله جا میشود: قد کشیدند، مرد شدند، شهید شدند. هرچه بود و نبود بین خودشان و خدا بود...