بریدۀ کتاب

هرگاه فرض کنیم که مردان در صد، یک نفر صاحب اخلاق میباشد، در زنان ایران از هر هزار، یک بهره از اخلاق ندارند. بالطبع مهیای جدال و آماده برای همه قسم قیل و قال. و علت واضح است زیرا که هرچه خانمها تحصیل کرده‌اند از روی علم و معارف نبوده‌است. بلکه از روی عملیات و اکتساب از همسران و دیگران. فلان دختر از وقتی چشم باز کرده‌است و گوش داده و شنیده است، دیده‌است که دعوای عروس و مادرشوهر و نزاع و با جاری و خواهرشوهر. این مسئله ذهنی و جبلّی و طبیعی خانم کوچک شده‌است که اگر اطاعت مادرشوهر یا احترام خواهرشوهر را بدارد این از جرگه ی زنیت خارج است و عاق جده ی بزرگ، حوا خانم مادر آدمیان است. و همچنین است مادرشوهر و خواهرشوهر. ذاتی و فطری آنهاست و دست به دست و سینه به سینه به آنها به طریق توصیه و وصیت بزرگها رسیده‌است که نباید به روی عروس خندید و نباید گذاشت که در خانه عروس صاحب اختیار و در خانه صاحب اداره و شوهردار باشد و پیازش کونه ببندد و نباید در میان زن و شوهر منازعه و مجادله باشد آن وقت مادرشوهر با عروس مهربان‌تر و دوست‌تر است.