بریده‌ای از کتاب نجات از مرگ مصنوعی؛ در ستایش تنش های درونی اثر حبیبه جعفریان

همیشه موقعیت‌ها یا آدم‌هایی که دست کمشان می‌گیری زندگی‌ات را تغییر می‌دهند. بزرگ یا کوچکش هم مهم نیست. مهم این است که تغییر می‌دهند. آدم معمولا با همانی که چندان هم داخل آدم حسابش نمی‌کرده ازدواج می‌کند و معمولا همان بچه‌اش که از همه بی‌خیال‌تر و بی‌عرضه‌تر به نظر می‌آمده دستش را می‌گیرد و زندگی‌اش را همان شغلی سر و سامان یا به باد می‌دهد که فکر می‌کرده هیچ‌وقت سراغش نمی‌رود.